เสียงเอะอะจากเด็ก ๆ และเสียงปืนของเล่นดังระงมอยู่ทั่วบริเวณซุ้มยิงปืนภายในสวนสนุกแห่งหนึ่ง เฌอแตมยืนยิ้มอยู่ข้างไคเรนที่กำลังตั้งท่ายิงปืนอย่างจริงจัง ใบหน้าคมขมวดคิ้วอย่างมุ่งมั่นเต็มที่ราวกับกำลังอยู่ในสนามแข่งจริง
"คิดไว้เลยนะครับว่าอยากได้ตัวไหน?" ไม่วายที่คนพูดจะกล่าวในระหว่างทำสมาธิ กระทั่งเฌอแตมยกยิ้มไม่พูดอะไรเอาใจช่วยเขาเงียบ ๆ กระทั่ง...ปัง!
ลูกปืนยางพุ่งออกตัวอย่างมั่นใจ แต่เป้าหมีตัวเล็กก็ยังคงตั้งแน่นิ่งอยู่ตรงนั้นแทบไม่ขยับเขยื้อนเพราะเพียงแค่แรงลมที่เฉียดไปเท่านั้น
"อืม...ตาเมื่อกี้แค่วอร์มครับ" ไคเรนพึมพำ อุตส่าห์คุยไว้เสียดีแต่ก็พลาดจนได้ ทว่าครั้งแรกใคร ๆ ก็ผิดพลาดกันได้ คราวนี้เขาขยับปืนใหม่ แล้วขอลองอีกครั้ง
ปัง!
ลูกยางลูกที่สองพุ่งออกอีกครั้ง ทว่าเป้าหมายยังคงไม่สะทกสะท้าน ทำเอาเฌอแตมแอบกลั้นหัวเราะอยู่ข้าง ๆ ไม่ส่งเสียงเพราะกลัวอีกฝ่ายจะเสียความมั่นใจ
"เกมนี้ยาก
