กำราบรัก : ตอนที่ 24
เนิ่นนานหลายนาทีที่ริมฝีปากหนาและริมฝีปากบางประกบติดกันและสอดลิ้นเกี่ยวพันกันอย่างดูดดื่ม ทั้งคู่ค่อยๆผละออกจากกันเมื่อได้ลิ้มชิมรสจูบจนหนำใจ
"ถ้าเธอไม่หยุด มันจะไม่จบที่จูบ"
"หึหึ....ฟ้ามืดแล้วกลับบ้านกัน" นินิวหัวเราะในลำคอเบาๆ พร้อมกับพูดเน้นหนักคำหลัง
"เธอปลุกมันแล้ว ไม่คิดจะสยบมันในนี้หน่อยเหรอ"
"กลับบ้านกัน" นินิวพูดประโยคเดิมอีกครั้ง ทั้งคู่มองหน้ากันผ่านเงามืด รอยยิ้มกรุ้มกริ่มฉายขึ้นบนใบหน้าของทั้งคู่ ถึงแม้ภายในรถจะมืดสนิทแต่ยังสามารถมองเห็นเค้าโครงรูปร่างของกันและกัน
เท้าแกร่งรีบเหยียบคันเร่งรถออกจากตรงนั้นอย่างรวดเร็วผิดกับตอนมาอย่างสิ้นเชิง เพราะเขาเข้าใจความหมายของคำพูดนั้นดี ริมฝีปากหนายกยิ้มมุมปาก ฝ่ามือหนาเอื้อมไปจับมือบางและมาประสานไว้บนหน้าตักแกร่ง รอยยิ้มบางๆฉายขึ้นบนใบหน้าหวานและกระชับมือให้แน่นขึ้น ดวงตากลมโตมองคนข้างๆที่จดจ่ออยู่กับถนนเ
