เขาหัวเราะเยาะหยัน หรี่ตามองหน้าหล่อนอย่างชิงชัง
“เธอแสดงละครได้ยอดเยี่ยม แต่ฉันแสดงได้เหนือกว่า เสียใจด้วยนะพุดแก้ว เมื่อต่อจากนี้ไปยูไนเต็ด บราวน์จะไม่มีวันชนะ และพี่ชายที่แสนดีของเธอก็จะต้องได้รับผลกรรมไม่ต่างจากเธอ”
“พี่ทอมไม่เคยแสนดีกับฉัน เขาบังคับฉัน...”
“ไม่... เธอยินดีทำเพื่อมันต่างหาก บางครั้งฉันยังอดคิดไม่ได้เลยว่า เธอแอบรักมัน”
“ไม่จริง ไม่ใช่... พี่ทอมไม่ได้ชอบผู้หญิง และฉันก็ไม่มีวันรักผู้ชายใจร้ายแบบนั้น”
หล่อนส่ายหน้าปฎิเสธราวกับคนบ้า
“ฉันรักคุณต่างหากคุณไท คุณก็รู้ว่าฉันรักคุณมากแค่ไหน”
“มากขนาดทรยศฉันได้ใช่ไหม”
แม้น้ำเสียงของเขาจะมีความผิดหวังซ่อนอยู่ แต่สายตาของเขากลับบอกตรงกันข้ามยิ่งนัก มันบอกว่าไทโรนไม่ได้สะทกสะท้านอะไรเลยสักนิดกับสิ่งที่หล่อนทำ เขาแค่กำลังสะใจที่สามารถกระชากหน้ากากออกจากหล่อนได้สำเร็จ
“ไม่นะ พุดไม่ได้...”
“หุบปากซะ แล้วเตรียมรับทัณฑ์ของเธอซ
