พุดแก้วที่ร่างกายบอบช้ำอย่างหนักจำต้องกัดฟันลืมตาขึ้นมาเมื่อถูกน้ำเย็นๆ สาดลงมาบนใบหน้าอย่างเหี้ยมโหด
“คุณไท... เฮ็นรี่...”
“ใช่ ผมเอง”
หญิงสาวมองเขาด้วยสายตาวิงวอน
“ฉันขอโทษสำหรับทุกอย่างที่เกิดขึ้น แต่ฉัน...”
พุดแก้วไม่มีโอกาสได้พูดจนจบ เพราะเฮ็นรี่แทรกขึ้นด้วยน้ำเสียงดุดันซะก่อน
“ผมเคยเตือนคุณพุดแก้วหลายครั้งแล้ว ว่าอย่าทรยศคุณไท...”
“ฉันไม่ได้...”
หญิงสาวส่ายหน้าแต่ก็ไม่มีสิทธิ์ได้อธิบายอยู่ดี
“แต่คุณก็ทำ... ทั้งๆ ที่คุณไทรักคุณมาก ตั้งแต่ผมรับใช้คุณไทมา ผู้หญิงมากมายผ่านเข้ามาในชีวิตของคุณไท แต่ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำให้หัวใจของคุณไทหวั่นไหวได้มาก่อน แต่เมื่อมาเจอคุณ คุณไทยอมให้คุณเข้ามาอยู่ด้วยในสถานที่ส่วนตัว และก็ยังปกป้องคุณจากคำกล่าวหาของคนอื่นมาตลอด ไม่ว่าใครจะว่าร้ายยังไง คุณไทไม่เคยสนใจ และแก้ตัวแทนเสมอ คุณควรจะดีใจเพราะคุณไทแสดงให้เห็นว่ารักคุณจากหัวใจจริงๆ”
ปืนกระบอ
