‘สืบให้ได้ว่าไอ้ไทโรนมันเก็บไฟล์ Gun Drawing เอาไว้ที่ไหน กับใคร และหาวิธีขโมยมันมาให้ฉันโดยเร็วที่สุดให้ได้’
คำสั่งน่าสะอิดสะเอียนของโทมัสยังคงดังก้องอยู่ในหัวไม่หยุด มันดังลั่นตลอดเวลา และมันก็ทำให้หล่อนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว แม้กระทั่งในยามนี้ ยามที่เดินเข้ามาหยุดอยู่กลางห้องทำงานโอ่อ่าของไทโรน คาร์ตันแล้วก็ตาม
“คิดถึงจัง”
คนที่นั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานใหญ่เป็นฝ่ายลุกขึ้นยืน เดินอ้อมโต๊ะออกมาคว้าร่างอรชรเข้าไปกอดรัด พร้อมกับมอบจุมพิตหนักหน่วงให้ที่กลีบปาก หล่อนคงมีความสุขไม่น้อย หากสิ่งที่กำลังจะกระทำมันจะไม่ใช่สิ่งที่ทำร้ายชายที่รัก
แต่ไม่มีทางเลือกอีกแล้ว...
“พุดคิดถึงคุณไทมากกว่าค่ะ”
“ไม่จริงหรอก ฉันต่างหากที่คิดถึงเธอมาก พิสูจน์ไหมล่ะ”
ท่าทางหิวกระหายของไทโรนทำให้กายสาวปั่นป่วนได้เสียทุกครั้ง มันเกินจะควบคุม ใช่ หล่อนไม่เคยควบคุมตัวเองได้เลย หากผู้ชายตรงหน้าคือเขา ไทโรน คาร์ตัน
