ธนูนอนมองคนที่นอนหลับอยู่ตรงหน้า สายตาที่ทอดมองใบหน้าของหญิงสาวอ่อนโยนลงอย่างเห็นได้ชัด ริมฝีปากหยักคลี่ยิ้มบางออกมา นิ้วแกร่งค่อยๆ เกลี่ยไรผมที่หลุดร่วงลงมาคลอเคลียใบหน้าออกไปทัดหูไว้ให้ ลูบศีรษะเล็กนั้นเบาๆ
นานแค่ไหนแล้วนะที่เขาไม่ได้ตื่นขึ้นมาแล้วเจอใครบางคนนอนอยู่ตรงหน้าแบบนี้ นานแค่ไหนแล้วนะที่ไม่ได้นอนกอดร่างนุ่มนิ่มหอมกรุ่นไว้ในอ้อมกอดตลอดทั้งคืน คงนานมากแล้วแน่ๆ
นานจนไม่คิดว่าภาพเหล่านั้นจะกลับมาอีกครั้งในวันนี้ และเกิดกับคนที่ตัวเองตั้งป้อมรังเกียจ ไม่ถูกชะตาตั้งแต่วันแรกที่เจอด้วยซ้ำ ช่างเป็นความตลกที่เกิดขึ้นจริงสิ้นดี เป็นการกลืนน้ำลายตัวเองเอือกใหญ่
ริมฝีปากหยักคลี่ยิ้มกว้างมากขึ้นกว่าเดิมกับความคิดของตัวเอง ใบหน้าคมโน้มเข้าไปใกล้แก้มเนียนใส จรดริมฝีปากลงบนแก้มนั้นแผ่วเบา เพราะไม่อยากรบกวนเวลานอนของหญิงสาว
แต่ดูเหมือนจะยังเบาไม่พอ เมื่อผละใบหน้าออกคนที่นอนหลับในคราแรกก็ร
