ธนูกลับมาบ้านในช่วงหัวค่ำ หลังจากที่ชายหนุ่มใช้เวลาอยู่กับใยไหมตั้งแต่เมื่อวานที่ผ่านมา ร่างสูงเดินเข้ามาในบ้าน เหลือบมองไปยังห้องนั่งเล่นก็เห็นบุตรสาว กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ในนั้น จึงเดินเข้าไปทักทาย
“น้องแพร” เสียงเรียกอบอุ่นเต็มเปี่ยมไปด้วยความรักของบิดาดังขึ้น ทำให้ผ้าแพรละสายตาจากหนังสือเรียนที่ตัวเองกำลังอ่านอยู่ หันไปมองพร้อมกับส่งยิ้มไปให้
“คะ คุณพ่อ” เมื่อเห็นรอยยิ้มของบุตรสาว ธนูก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มตามออกมา ทรุดตัวลงนั่งข้างบุตรสาวยื่นมือมาลูบศีรษะเล็กนั้นอย่างอ่อนโยน
แต่แล้วเมื่อนึกขึ้นได้ ว่าบุตรสาวรู้เรื่องของตัวเองและเพื่อนสนิทอย่างใยไหม รอยยิ้มที่ประดับบนใบหน้าก็เริ่มจางไป เริ่มทำตัวไม่ถูกขึ้นมาเสียอย่างนั้น และยังรู้สึกละอายแก่ใจที่ตนไปมีสัมพันธ์ชู้สาวกับเพื่อนของบุตรสาว
แม้จะเกิดจากความเต็มใจของใยไหมก็ตามที และที่สำคัญตนยังทิ้งบุตรสาวให้อยู่บ้านคนเดียวทั้งคืนทั้งวัน
