“เอาเถอะ ไปแล้วระวังเนื้อระวังตัวด้วย อากาศหนาว รักษาสุขภาพ ใส่เสื้อผ้าหนาๆ ด้วยนะ” คุณหญิงดาเรศนั้นเลี้ยงลูกทั้งสามให้ใช้ชีวิตอิสระ ไม่เข้าไปเจ้ากี้เจ้าการมากนัก ยกเว้นเรื่องเป็นฝั่งเป็นฝาเมื่อถึงเวลาอันเหมาะสม ส่วนชีวิตด้านอื่นใส่ใจแต่ไม่ก้าวก่ายเพราะคิดว่าทุกคนโตๆ กันแล้ว
“ใครจะไปเที่ยวไหนกันครับคุณแม่” พชรเดินมาสมทบ ในสมองคิดแต่เรื่องชิดชมให้วุ่นไปเสียหมด
“น้องสาวเราน่ะสิ จะมาขอไปเที่ยวเชียงใหม่กับยายนก”
“ตั้งแต่กลับมาจากต่างประเทศ อยู่ไม่ติดบ้านเลยนะ”
“แหม... พี่พดก็ แก้วขอเที่ยวให้ฉ่ำใจก่อนนะคะ เดี๋ยวต้องเข้าไปทำงานแล้ว”
“ดูพูดเข้า ทำยังกับถ้าไปทำงานจริงๆ แล้วจะไม่มีเวลาเที่ยว ไม่ใช่โรงงานนรกนะยายแก้ว อยากไปเที่ยวไหนก็ไปได้” พชรว่าให้ โยกศีรษะน้องสาวอย่างเอ็นดู
“แก้วไม่อยากเกงานนี่คะ ถ้าทำงานแล้ว อยากทำให้จริงๆ จังๆ ค่ะ”
“จ้าแม่คนเก่ง เอาให้รอดแล้วกัน” พดโยกหัวน้องสาวไปมาเหม
