“พี่รักแม่บัวมานานแล้ว รักมากกว่าไอ้พงศ์มันเสียอีก ทำไมแม่บัวไม่เห็นใจพี่บ้าง”
“ความรักมันบังคับกันไม่ได้หรอกนะพี่ชัย”
“แล้วถ้าไอ้พงศ์มันตายไปล่ะ แม่บัวจะหันมารักพี่บ้างไหม”
“พี่ชัยจะทำอะไรพี่พงศ์น่ะ”
“ไม่ได้จะทำอะไร แต่ถ้าไอ้พงศ์มันไม่อยู่แล้ว แม่บัวจะรักพี่บ้างไหม ตอบพี่มาหน่อยเถอะ”
“ถึงยังไงฉันก็มีใจรักมั่นคงต่อพี่พงศ์ พี่ชัยตัดใจจากฉันเสียเถิดนะ แล้วพี่ลองมองคนอื่นดูบ้าง”
“ไม่มีทางพี่รักแม่บัวคนเดียว และจะไม่เลิกรักด้วย เอาเถอะ วันนี้แม่บัวยังไม่รักพี่ แต่วันหน้าพี่จะทำให้แม่บัวรักพี่ให้จงได้” ชัยเดินจากมาด้วยความรู้สึกชอกช้ำ ไม่ว่าจะทำเช่นไร เขาต้องได้บัวบุษบามาเป็นของเขาให้จงได้
“พี่สาลี่จ๊ะ ฉันรู้สึกสังหรณ์ใจ ยังไงไม่รู้ พี่ชัยพูดแปลกๆ ชอบกล” บัวบุษบามองตามร่างของชัยไปด้วยความรู้สึกเป็นกังวล
“คงไม่มีอะไรหรอกค่ะคุณบัว คุณบัวอาจจะคิดมากเกินไป”
“พี่เชนมาบอกว่าพี่พงศ์นัดเจอที่
