25 ฉันต้องชนะ ตั้งแต่เรไรกลับถึงเมืองไทย เจนนินทร์ก็ได้ดื่มด่ำกับกิจวัตรส่วนตัวมากขึ้น ไม่ต้องรีบร้อนทานข้าว ไม่ต้องผลุนผลันผละจากจุดหนึ่งไปยังจุดหนึ่งยามลูกงอแง ส่วนเรไรก็เต็มใจดูแลหลานน้อยถึงขั้นออกปากให้กันต์ดนัยและเจนนินทร์ใช้เวลาอยู่ด้วยกันอย่างเต็มที่ อยากไปไหนก็ตามสบายกันเลย แกรก! คนที่หลับตาแหงนหงายท้ายทอยบนขอบอ่างพลันลืมตาตกใจ กันต์ดนัยเปิดประตูเข้ามาในห้องน้ำขณะที่เจนนินทร์กำลังนอนแช่น้ำอุ่นหอมกรุ่นรับเช้าวันใหม่ “ใครอนุญาตให้เข้ามาคะ” “พี่อนุญาตตัวเอง” ใบหน้ากรุ้มกริ่มตรงเข้ามาพร้อมปลดสายเสื้อคลุมอาบน้ำ ไม่ฟังเสียงเมียที่ร้องไล่ออกไป “พี่กันต์อย่ามากวนได้ไหม นานๆ ทีจะได้แช่น้ำอย่างสบายใจ” จ๋อม! ขาจุ่มมาแล้วหนึ่งข้าง เจนนินทร์หลับตาไม่อยากมองภาพลอนกล้ามบนหน้าท้อง หรือส่วนอื่นของร่างกายที่เปลือยเปล่าให้ใจไหวระทวย ร่างสูงวางโทรศัพท์มือถือไว้ตรงพื้นแห้ง ก่อนขยับตัวเบียดเ