วันต่อมา…
@ห้องผู้อำนวยการใหญ่
“ทางกรรมการการใช้ความรุนแรงในโรงเรียน ได้ตัดสินแล้วว่า…ทางเราคงจะรับชาลิษาเป็นนักเรียนโรงเรียนเราต่อไปไม่ได้แล้ว…”
“…ต้องขอโทษด้วยนะครับ” เสียงผู้อำนวยการใหญ่ของโรงเรียนนานาชาติชื่อดังเอ่ยบอกชายวัยกลางคนท่าทางสุขุมน่าเกรงขามที่นั่งรอคำตอบอยู่ภายในห้องด้วยโทนเสียงสุภาพ ทำให้ธีระเดชที่นั่งอยู่ค่อย ๆ ลุกขึ้นจากโซฟาหรูหันตอบกลับ
“ไม่เป็นไรครับ ทางผมสิต้องขอโทษ แล้วก็ต้องขอบคุณสำหรับที่ผ่านมาด้วยครับ” ชายเจ้าของใบหน้าหล่อดูดีที่แม้จะดูมีอายุแล้วบอก พร้อมกับหันไปพูดกับร่างบางที่อยู่ในชุดนักเรียน
“ไป” เซลีนที่ได้ยินแบบนั้นก็รับรู้เดินตามแผ่นหลังของคนเป็นพ่อออกไป ซึ่งขณะที่ร่างสวยเดินตรงไปยังรถคันหรูสองคันที่จอดอยู่
“นั่นพ่อนางเหรอ” เสียงเพื่อนหลายคนที่ให้ความสนใจและรับรู้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต่างพูดคุยกัน
“หน้าคุ้นนะ…เฮ้ย! ท่านทูตปะ?”
“ท่านทูตเหรอ”
“ใช่นะ
