เมื่อคุณเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเรา หากคุณให้ความยินยอม เราจะใช้คุกกี้เพื่อให้เราสามารถรวบรวมข้อมูลสำหรับสถิติโดยรวมเพื่อปรับปรุงบริการของเรา และจดจำตัวเลือกของคุณสำหรับการเข้าชมในอนาคต นโยบายเกี่ยวกับคุกกี้ & นโยบายความเป็นส่วนตัว
เรียน นักอ่าน เราต้องการคุกกี้เพื่อทำให้เว็บไซต์ของเราดำเนินการได้อย่างราบรื่น และมอบเนื้อหาแบบส่วนตัวที่ตรงกับความต้องการของคุณ เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การอ่านที่ดีที่สุด คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการอนุญาตของคุณโดยการตั้งค่าคุกกี้ได้ทุกเมื่อ
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
“ขอบคุณนะพอร์ช” เสียงเนลล์หันเอ่ยบอกร่างสูงที่ขับรถมาส่งเธอจนถึงบริเวณหน้าบ้านหลังใหญ่ เจ้าของใบหน้าหล่อที่เต็มใจเป็นอย่างมากจึงยกยิ้มตอบกลับ “ขอบคุณอะไร พอร์ชก็มาส่งเนลล์เป็นปกติทุกวันอยู่แล้ว” “ไม่ใช่แค่เรื่องมาส่ง” “หือ?” “เรื่องที่พอร์ชจงใจไม่เข้าร่วมโครงการนักเรียนแลกเปลี่ยนต่างหาก เพราะถ้าพอร์ชลงสอบ เนลล์ก็สอบสู้คะแนนของพอร์ชไม่ได้…” “หึ คิดไปเรื่อยอีกแล้ว ถึงเนลล์ไม่เข้าร่วม พอร์ชก็ไม่ไปอยู่แล้ว โครงการเก็บชั่วโมงพวกนั้น น่าเบื่อจะตาย” “น่าเบื่ออะไรกัน สนุกมากเลยต่างหาก แถมยังได้คะแนนพิเศษสำหรับโควตาเข้ามหา’ลัยด้วย…แม้สุดท้ายจะต้องเอาคะแนนสอบเป็นหลักก็ตาม” ในประโยคหลัง เสียงหวานมีความกดดันอย่างเห็นได้ชัด คนที่นั่งด้านข้างจึงเอื้อมมือเข้าไปลูบเข้าที่หัวสวย “อย่าคิดมากเลย ยังไงเนลล์ก็ต้องเข้ามหา’ลัยที่ต้องการได้” เรียวปากหนายิ้มบอกอีกคนเพื่อให้ความมั่นใจ เนลล์ที่ได้ยินจึงย

