วิศวะขย้ำรัก
(Engineer'nTaboo)
EPISODE245
บทส่งท้าย (14)
เช้ามืดวันถัดมา...หลังพายุฝนผ่านพ้นไปแล้วยาหยีที่พยายามข่มตาให้หลับลงแล้ว ทว่าภาพของโยฮันคนนิสัยไม่ดีก็ยังตามมาหลอกหลอนเธอทั้งคืน สาวน้อยจึงได้แต่ลุกขึ้นไปแอบมองดูเขาที่หน้าต่าง และภาพที่เขาเนื้อตัวเปียกโชกแถมยังคงนั่งคุกเข่าอยู่ในสวน ก็ทำให้เธอหัวใจเต้นแรงไม่น้อย
ไวกว่าความคิดยาหยีได้แต่คว้าเสื้อคลุมมาสวมทับชุดนอน ก่อนจะวิ่งลงบันไดไปที่สวน และเนื่องจากฟ้ายังไม่สว่าง จึงยังไม่มีใครตื่น สาวน้อยจึงกล้าออกไปเจอเขา
“ลุกขึ้นได้แล้ว ฝนหยุดไปตั้งนานแล้วค่ะ” เสียงของสาวน้อยเอ่ย ทำให้โยฮันที่นั่งตากฝนมาทั้งคืนจนร่างของเขาร้อน ๆ หนาว ๆ ได้แต่เงยหน้าขึ้นมามองเธอ
“บอกมาก่อนว่าน้องหยีจะไม่โกรธเฮียแล้ว” ชายหนุ่มย้อนถาม ทำให้เธอเดินมารั้งต้นแขนเขาให้ลุก ทว่าโยฮันก็ยื้อตัวไว้ไม่ยอมขยับไปไหนถ้าเธอไม่ตอบ
“หยีบอกให้ลุกไง” เธอบอกย้ำ
“ก็ตอบเฮี
