วิศวะขย้ำรัก
(Engineer'nTaboo)
EPISODE185
“ไอ้ยู...” เสียงคุ้นหูที่เอ่ยเรียกสั้น ๆ ทำให้ยูซึ่งกำลังกระดกเบียร์อึกสุดท้ายลงคอ หันมามองเจ้าของร่างสูงที่รีบร้อนเดินมาทางเขา รสชาติข่มเฝื่อนถูกปล่อยให้ไหลลงคอไปทีละน้อย คลอเคล้ากับความรู้สึกเสียใจที่มีในอก ทำให้ยูได้แต่มองรุ่นพี่หนุ่มด้วยแววตาเฉยชาราวคนไม่ยินดียินร้ายที่เห็นอีกฝ่ายมา
“คงเป่าเค้กแล้วสิ” น้ำเสียงแผ่วเบาเอ่ยขึ้นราวรู้สึกผิดที่มาไม่ทันนัดไอ้เด็ก เมื่อเหลือบสายตาไปเห็นว่าพวกโยฮันกำลังนั่งกินเค้กกันอยู่
“นี่มันเวลาไหนแล้วฮะ จะมีใครรอพี่อีก” ไอ้เด็กย้อนถาม อย่ามาทำหน้าเหมือนรู้สึกผิดให้เห็น เพราะถ้าไม่อยากรู้สึกผิดก็ไม่ควรมาช้าสิ เขาเบื่อที่จะต้องเห็นสีหน้าแบบนั้นแล้ว
“ขอโทษ แต่ว่า...” ไวท์เอ่ยขอโทษ เพราะเขาผิดนัดจริง ๆ และจะอธิบายให้ไอ้เด็กฟังว่าระหว่างทางมาที่นี่มันเกิดอุบัติเหตุเลยทำให้เขามาไม่ทัน มันเป็นเรื่องที่ไม่ได้คาดคิด
