วิศวะขย้ำรัก
(Engineer'nTaboo)
EPISODE46
[“ประตูกำลังเปิด”]
รถประจำทางแล่นมาได้พักใหญ่ก็ถึงจุดจอดที่สอง เสียงเดิมดังขึ้นพร้อมกับผู้โดยสารชั่วโมงเร่งด่วนที่ทยอยตามกันขึ้นมาบนรถจนพื้นที่แน่นขนัด
[“กรุณายืนชิดด้านใน”]
เสียงเตือนอัตโนมัติดังขึ้นเมื่อมีผู้โดยสารเกินจำนวนที่นั่ง ทำให้กลุ่มนิสิตชายจากมหาวิทยาลัยN ซึ่งตั้งอยู่สุดสายทยอยกันขยับถอยให้ผู้โดยสารป้ายก่อนหน้าได้ยืนในส่วนช่วงกลางไปถึงประตูขึ้นลงหน้ารถ
“Damn!” เสียงสบถหยาบของคนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ทำให้ซินเงยหน้ามองรุ่นพี่หนุ่มที่ดันทุรังอยากขึ้นรถเมล์ไปเรียน
ยิ่งคนเยอะความแออัดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ก็ทำให้พันไมล์ยิ่งไม่สบอารมณ์ เพราะเขาเป็นพวกไม่ชอบที่แออัด กลิ่นของผู้คนที่ผสมปนเปจนแสบจมูก และเสียงจ้อกแจ้กจอแจน่ารำคาญ
“พี่ขยับหน่อยสิ” สาวน้อยที่นั่งอยู่กระตุกชายเสื้อช็อปเรียกเขา ก่อนที่เธอจะลุกขึ้น
“ทำไม?” พันไมล์เลิกคิ้วถาม ยั
