หลังจากคาร์เตอร์มาส่งนับหนึ่งที่บ้านแล้วก็มุ่งตรงไปยังไซต์งานเพื่อเข้าไปดูงานว่าเรียบร้อยดีหรือเปล่า เนื่องจากหลายวันก่อนมีงานลูกค้าที่ส่งมอบบ้านไปแล้วนั้น ส่งแก้งานค่อนข้างเยอะ ทำให้คาร์เตอร์ต้องลงไปดูงานเองว่าเกิดจากปัญหาอะไร
ส่วนนับหนึ่งเมื่อมาถึงบ้านก็นั่งคุยกับป้าศรีและเอื้อง เนื่องจากคนอื่นไม่อยู่สักคน กระทั่งได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังนับหนึ่งจึงหยิบขึ้นดู เมื่อเห็นมิวโทรเข้ามาจึงรีบกดรับสาย
“ฮัลโหล”
(มึงอยู่บ้านคาร์เตอร์ไหม?)
“อยู่ ทำไม”
(ตอนนี้กูอยู่หน้าบ้านคาร์เตอร์ มึงมาเปิดประตูให้กูหน่อย)
“ทำไมมึงมาไม่บอกก่อนเลย” นับหนึ่งเอ่ยตอบพร้อมกับชะเง้อคอมองยังหน้าบ้าน ป้าศรีและเอื้องเห็นเช่นนั้นก็ชะเง้อคอมองตาม
(กูคิดถึงมึงไง)
“เดี๋ยวกูไปเปิดประตูให้” เมื่อวางสายมิวแล้วนับหนึ่งก็หันไปทางป้าศรีและเอื้อง แล้วบอกทั้งสองด้วยท่าทีเกรงใจ
“พอดีเพื่อนหนูมาหา หนูพาเพื่อนเข้ามาในบ้านได้ไหม”
