ชีวิตยังคงเดินหน้าไปพร้อมกับท้องขาวเนียนที่นูนออกเรื่อย ๆ กระทั่งถึงวันตรวจดีเอ็นเอ เมื่อแต่งตัวเสร็จนับหนึ่งก็ลงไปนั่งรอคาร์เตอร์ข้างล่างเช่นเดียวกับชนิตรา ไม่นานร่างสูงโปร่งใบหน้าหล่อเหลาก็เดินล้วงกระเป๋ากางเกงลงมาข้างล่าง เมื่อเห็นทุกคนพร้อมแล้ว
ชนิตราก็หันไปพยักหน้าให้นับหนึ่ง จากนั้นก็เตรียมเดินไปขึ้นรถทว่า…
“แม่นั่งรถไปกับยัยนี่สองคนนะ เดี๋ยวผมขับรถตามไป”
“ทำไมไม่ไปคันเดียวกันล่ะ” ชนิตราได้ยินเช่นนั้นก็ไม่เข้าใจความต้องการของลูกชายตัวเองเช่นเดียวกับนับหนึ่ง ทว่าก็ไม่ได้ถามอะไรออกไปนอกจากรอฟังสองแม่ลูกคุยกัน
“ผมจะไปหาไอ้ไคที่คอนโดต่อ”
“งั้นก็รีบตามไปนะ หมอนินว่างดูเคสเราแค่ช่วงเช้า”
“อ่า” สิ้นเสียงทุ้มคาร์เตอร์ก็เบี่ยงสายตามองนับหนึ่งครู่หนึ่ง จากนั้นก็เดินควงกุญแจรถพร้อมกับผิวปากไปยังรถของตัวเอง นับหนึ่งเห็นท่าทีอารมณ์ดีของคาร์เตอร์ก็เริ่มหวั่น ๆ กลัวว่าอีกคนจะตุกติก ทว่าก็ไม
