ตะวันตื่นขึ้นมาในห้องที่ไม่คุ้นตา เหตุการณ์ช่างคลับคล้ายคลับคลาแต่เธอสังหรณ์ใจว่าคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้จะไม่ใช่จางหย่ง หญิงสาวพยายามรวบรวมสติเดินสำรวจหาทางหนีทีไล่
“ตื่นแล้วเหรอครับคุณตะวัน” เสียงเข้มของผู้ชายดังขึ้นจากมุมมืดในห้อง ตะวันมัวแต่สำรวจหาทางออกจนลืมมองว่ามีคนนั่งอยู่ตรงนั้น
“คุณเป็นใคร” ตะวันเปล่งเสียงออกมา ไม่น่าเชื่อว่าในสถานการณ์แบบนี้จะมีความกล้าหาญแผงในน้ำเสียงของเธอ ก็แน่ล่ะเธอกำลังมีลูกในท้อง สงสัยจะเป็นสัญชาตญาณความเป็นแม่
“คุณจำผมไม่ได้จริงๆ เหรอ” เขาลุกจากเก้าอี้ก่อนจะตรงเข้ามาหาเธอ ตะวันจำได้ในทันทีว่าเป็นคนเดียวกันกับผู้ชายที่พยายามเลี้ยงข้าวเธอวันนั้น
“คุณจับชั้นมาทำไม” ตะวันเสียงแข็ง จ้องเขม็งอย่างไม่เกรงกลัว
“เพราะผมรู้ว่าคุณสำคัญกับจางหย่งมากแค่ไหน”
และแล้วตะวันก็เข้าในทันที ชายคนนี้คงเป็นคู่อริของมาเฟียหนุ่ม
“คุณเข้าใจผิดแล้ว ชั้นไม่ได้เป็นอะไรกับเ
