ตอนที่สิบเก้า เมฆหมอกครึ้มทะมึน 2

1565 คำ

ไอรีนหยิกมือตัวเองอยู่หลายครั้งเพราะว่าอยากถามเหลือเกินว่าทำไมเพื่อนต้องทำเหมือนหนีอะไรสักอย่าง เมื่อมาถึงห้องพักแล้วนลินวิภาก็เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ไอรีนฟังตั้งแต่เริ่มต้น พอฟังแล้วไอรีนถึงกับเอามือทาบอกเพราะบอกไม่ถูกแม้จะคาดเดาเรื่องเพื่อนกับบอสไว้ แต่มันแตกต่างจากที่รับรู้มาก เกินไปหลายเท่า โดยเฉพาะวิธีที่เพื่อนจะใช้รับมือกับวิษุวัต ทำให้เขาต้องเอามือทาบอกอีกรอบ “แกคิดดีแล้วเหรอนิ้ง” “คิดดีแล้ว” เธอเชื่อว่าแพทย์หญิงเฉินเชียนเชียนต้องช่วยเหลือเธอแน่นอน “นอกจากจะหนีแล้วแกยังคิดตัดโอกาสบอสไปเลย ทั้งที่ครั้งหนึ่งแกก็เคยรักเขา แกไม่เสียดายเหรอ ถ้าเกิดเขาไม่ได้คิดจะทำร้ายแกแล้วล่ะ” ไอรีนรับรู้มาตลอดว่าเพื่อนเจ็บปวดแค่ไหน แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่านลินวิภาจะไม่ให้โอกาสวิษุวัตสักหน่อยหรือ “ถ้าแกเห็นแววตาของเขาในวันที่เขาบอกว่าถ้าไม่ใช่เพื่อแก้แค้นฉันก็เป็นแค่ผู้หญิงแบบที่เขาไม่มีวันชายตามอง แ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม