หล่อนเดินมาหยุดที่ประตูห้องนอน ยื่นมือกุมลูกบิดที่เย็นเฉียบ จากนั้นก็ดันให้มันเปิดออก และแทรกตัวเข้าไปภายในห้องกว้าง
มือเล็กกดล็อกประตูห้อง คว่ำไปจนเจอสวิตซ์ไฟและกดมันจนไฟทั้งห้องสว่างวาบ
คิ้วโก่งสวยเลิกสูงด้วยความแปลกใจทันที เมื่อเห็นแพทริกนอนเอกเขนกอยู่บนเตียงสีหวานของตนเอง
“พี่... แพท...”
ดวงตาคมกริบจ้องมองมาที่หล่อน พร้อมกับเขาที่หยัดกายใหญ่โตลุกขึ้นนั่งพิงกับหัวเตียง สีหน้าของเขาเย็นชาไร้ความรู้สึก จนหล่อนอดคิดไม่ได้ว่าตนเองเข้าผิดห้อง
“ทำไมต้องทำหน้าตกใจด้วย”
“ก็... เอมไม่คิดว่าจะเจอพี่แพทในห้องนอนนี่คะ”
“แล้วเธอคิดว่าจะเจอใครในห้องนอนล่ะ หรือว่าไอ้หมอนั่น”
ไม่รู้ว่าหล่อนคิดไปเองหรือเปล่า แต่น้ำเสียงของ
แพทริกห้วนจัด และกระด้างกว่าทุกครั้ง
“เปล่าค่ะ เอมไม่ได้คิดว่าจะเจอใครนอกจากเตียงเปล่าๆ”
เขาขยับตัวตรง และเหวี่ยงขาลงจากเตียง จากนั้นก็ก้าวเข้ามาหยุดตรงหน้าของหล่อน
เมื่อ
