แพทริกพยายามควบคุมจังหวะการหายใจ และจังหวะหัวใจของตัวเอง แต่ทุกอย่างมันอลหม่าน และปั่นป่วนเหลือเกิน
เขาลดสายตาลงมองมายังหน้าท้องขาวเนียน มันแบนเรียบไร้ไขมันส่วนเกิน และต่ำลงไปกว่านั้น
เลือดกำเดาของเขาแทบทะลักไหล เมื่อโหนกเนื้อมันนูนเด่นเป็นร่องเป็นรอยให้เห็นถึงขนาดอวัยวะเพศได้อย่างชัดเจน
เขาอยาก...
อยากสอดใส่อะไรที่กำลังแข็งชันอยู่ตอนนี้ลงไปในนั้นเหลือเกิน
พระเจ้า... นี่ขนาดเขาแช่ตัวอยู่ในสายน้ำเย็นๆ แต่มันก็ยังไม่สามารถดับไฟร้อนฉ่าที่กำลังสุมอยู่ในซอกขาให้ทุเลาลงได้เลย
เชอเอมเป็นสาวสะพรั่งแล้วจริงๆ
“พี่แพท... เลือดกำเดาไหลน่ะค่ะ”
นี่หากไม่มีเสียงสดใสปนขบขันของเชอเอมดังแทรกขึ้น เขาก็คงจะมองความเป็นหญิงอูมอวบของหล่อนอยู่แบบนี้อีกนานเลยทีเดียว
“ห๊ะ... ว่ายังไงนะ”
เขาช้อนตาขึ้นมองสบตากับหล่อนได้สำเร็จ แต่มันก็โคตรจะทุลักทุเล
เชอเอมราวกับรู้ว่าเขามองอะไรของหล่อนมาก่อนหน้าที่จะสบตา
