ชั่วโมงถัดมา _
"อะไรเนี้ยซายน์ ลากรีนไปไหน" พอทานอาหารเสร็จ กะว่าจะได้ออกเดินเลาะรอบชายหาด ถ่ายรูปสวยยามพลบค่ำกับเพื่อนสาว ดันถูกทิ้งเสียแผนที่วางไว้หมด
สองเท้าเล็กย่างก้าวรวดเร็ว มุ่งตรงหาร่างสูงประหนึ่งเหลือทางเลือกสุดท้าย ถือวิสาสะควงแขนละออกจากกลุ่มเพื่อนชาย ที่เมามายดื่มไม่เลิกลา
"ลากเฮียไปทำไมห๊ะชิวาว่า" ภาคินส่งน้ำเสียงไม่พอใจ ในเมื่อตรงนี้เหลือเพียงรุ่นพี่กับเพื่อนไม่กี่คน แถมตกลงกันหมดเสียแล้ว ว่าช่วงเวลาผ่อนคลายจะอยู่ข้ามวันข้ามคืน
"เสียสองล้านยังไม่พอหรอคินคิน เลิกเรียกแบบนี้สักที"
"ระวังเถอะ...จะเอาคืนให้ดู" รู้ถึงไหนอายถึงนั่น ระดับเจ้าคนนายคนพ่ายแพ้สตรี คนเมามายขมวดคิ้วปมยุ่งแยกเขี้ยวขู่ โดยมือโบกเรียกพนักงานเติมของทานเล่น
"พี่ไม้ดูคินคินสิปากดีจัง"
"เราจะไปไหน" ทว่าคู่หมั้นดันเลือกให้ความสำคัญกับหญิงสาวก่อน น้ำเสียงอ่อนฟังได้ชัด ไร้การแยแสรุ่นน้องที่พึ่งสนทนากัน
"พี่
