ตอนที่12
1079 คำ
แอชตันเม้มริมฝีปากแน่นในตอนที่ก้าวเท้าเข้าไปในอพาร์ตเม้นต์ซึ่งเป็นตึกห้าชั้นขนาดกลางเก่ากลางใหม่แห่งหนึ่งในย่านแถวมหาวิทยาลัยชื่อดังซึ่งเขาเคยมาเยือนครั้งนี้เป็นครั้งที่สอง
ผู้ช่วยซึ่งเป็นคนขับรถเดินนำหน้าเพื่อไปจัดการให้ มหาเศรษฐีหนุ่มผ่านเข้าไปข้างในได้ ไม่นานพวกเขาก็สามารถผ่านผู้ดูแลอพาร์ตเม้นต์ได้อย่างง่ายดาย และเนื่องจากที่นี่มีเพียงห้าชั้นและไม่มีลิฟต์ แอชตันจึงจำเป็นต้องเดินขึ้นบันไดตรงไปยังห้องซึ่งเป็นที่หมายหลักที่ทำให้เขามาที่นี่ในทันที
หลังจากที่ต้องอดทนกับพฤติกรรมเหลวไหลดิ่งลงเหวทุกวันของเด็กสาวในปกครอง วันนี้แอชตันก็หมดสิ้นความอดทนแล้ว! เมื่อลงจากเครื่องบินจึงให้ผู้ช่วยที่ขับรถไปรอรับพาเขาออกจากสนามบินเจเอฟเค[1]มายังที่พักของสริตาแทน!
นับตั้งแต่บิดาและพี่ชายของเด็กสาวตายไปเมื่อสามเดือนก่อน สริตาคล้ายกับคนเสียศูนย์ เธอจัดงานปาร์ตี้ทุกสัปดาห์ ขาดเรียนบ่อยขึ้น และเริ่มออกเที่ยวกลางคืนแทบจะทุกวัน พฤติกรรมเหลวไหลของเธอเริ่มปรากฏตามแท็ปลอยด์[2]ทั้งหลาย เนื่องจากการเป็นทายาทที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวของตระกูล พาวเวลล์ทำให้เธอกลายเป็นบุคคลที่น่าสนใจ ยิ่งไม่นับรวมว่าเธออาจจะเป็นมหาเศรษฐีที่ได้ชื่อว่าอายุน้อยที่สุดในเวลานี้ก็เป็นได้
ยิ่งไม่นับรวมว่าหลายคนเริ่มเพ่งเล็งเธอมากขึ้นเพราะเขากลายเป็นผู้ดูแลมรดกทั้งหมดของเธอในระหว่างที่เธอยังไม่สามารถรับมรดกทั้งหมดของตัวเองได้ตามเงื่อนไขของพินัยกรรม สริตาจึงหอมหวานสำหรับสื่อและปาปารัซซี่ทั้งหลายที่พยายามเข้าหาเธอ และหญิงสาวก็จัดการเรื่องพวกนี้ได้ไม่ดีเอาเสียเลยจนเขาต้องส่งคนมาคอยแอบกันพวกนักข่าวลับหลังหญิงสาวเพื่อไม่ให้เธอรู้ตัว
เขารู้ว่าที่เธอเป็นอย่างนี้เพราะเธอเสียใจ เจ็บปวด และคงจะเหงา ทว่านี่มันนานเกินไปและชักจะเกินเลยเพิ่มมากขึ้นทุกทีแล้วสำหรับพฤติกรรมเหลวไหลของสริตา ซึ่งแอชตันจะไม่ทนอีกต่อไปแล้ว!
เมื่อได้รับรายงานหลังจากที่เพิ่งลงจากเครื่องว่าหญิงสาวจัดงานปาร์ตี้มั่วสุมอีกครั้งแล้ว ชายหนุ่มจึงได้ตรงดิ่งมาจัดการและสั่งสอนให้เธอรู้เสียทีว่าเธอจะทำตัวแบบนี้ไม่ได้อีกต่อไปแล้ว!
แอชตันคิดอย่างกรุ่นโกรธ เมื่อยิ่งใกล้ถึงชั้นสามซึ่งเป็นที่หมายแล้วเสียงเพลงดังกระหึ่มก็เล็ดลอดออกมาให้ได้ยินก็ยิ่งโกรธมากขึ้น สริตาไม่สนใจเลยว่าเธอกำลังรบกวนห้องข้างเคียงมากแค่ไหน หรือบางทีเธอคงไม่สนใจเพราะส่วนใหญ่ทั้งอพาร์ตเม้นต์นี้ก็เป็นที่พักของนักศึกษาและก็มีฐานะดีกันเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งคนเหล่านี้คงจะถูกเชิญให้มาร่วมงานปาร์ตี้เวรนี้อยู่แล้วจึงไม่สนใจเสียงดังหรือความอึกทึกอะไรทั้งสิ้น!
และสิ่งที่เขาคิดก็เป็นความจริง เพียงก้าวถึงชั้นสามก็เห็นกลุ่มคนหนุ่มสาวจำนวนมหาศาลล้นออกมาตามทางเดิน ส่วนใหญ่จับคู่กันแล้วกอดจูบนัวเนียแลกลิ้นราวกับทากาวบนลิ้นจนดึงออกมาจากปากอีกฝ่ายไม่ได้ แอชตันเห็นอย่างนี้ก็ยิ่งโมโห ทั้งๆ ที่สมัยยังเรียนอยู่ชายหนุ่มเองก็มีพฤติกรรมไม่ต่างจากนี้ เขาไม่เคยรังเกียจชีวิตเสเพลของวัยรุ่น ทว่าสิ่งเหล่านี้ไม่ควรเกิดขึ้นกับ สริตา พาวเวลล์!
ชายหนุ่มเบียดเสียดผู้คนเพื่อตามหาเจ้าของห้อง ซึ่งมั่นใจว่าเธอจะต้องอยู่ที่ใดสักแห่งภายในปาร์ตี้เวรพวกนี้ ชายหนุ่มหันหลังแล้วก็เห็นว่าผู้ช่วยหนุ่มตามหลังเขามาติดๆ พร้อมกับลูกน้องอีกคน แอชตันจึงพยักหน้าให้ผู้ช่วยของเขาแล้วบุ้ยใบ้ไปทางเวทีเล็กๆ ที่มีดีเจกำลังเปิดเพลงอย่างเมามันส์อยู่เพื่อให้ผู้ช่วยไปจัดการเรื่องเพลงนรกที่ดังเสียจนไม่สามารถได้ยินเสียงพูดใดๆ ได้แม้จะตะโกนจนลำคอแตกก็ตาม จากนั้นจึงชี้มือขึ้นไปยังเพดานเป็นสัญญาณให้อีกฝ่ายจัดการเปิดไฟให้สว่างด้วย ลูกน้องทั้งสองคนพยักหน้ารับทราบ ไม่นานเสียงเพลงก็ดังลงพร้อมกับที่ไฟในห้องสว่างจ้า
แล้วเสียงกรีดร้องกับเสียงโห่ด้วยความไม่ชอบใจก็ดังขึ้น
“เฮ้ย!!!”
“เกิดอะไรขึ้นน่ะ!!!”
“ใครปิดเพลงกัน!!!”
ท่ามกลางความไม่ชอบใจของเหล่านักเต้นทั้งหลายที่ตะโกนแข่งกันเสียงดังเซ็งแซ่ แอชตันซึ่งยืนอยู่ตรงกลางก็ตะโกนเสียงดังด้วยความไม่พอใจว่า
“ออกไปจากที่นี่ให้หมดทุกคน!”
หลายคนเป็นลูกหลานตระกูลดังและรู้จักเขาดีต่างก็หุบปากนิ่งสงบและมองเขาอย่างตกใจที่เห็นคนที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าชายแห่งแอดดิสันมาปรากฏตัวอยู่ในงานปาร์ตี้ของนักศึกษา และหลายคนก็เริ่มขยับตัวให้ถอยห่างจากเขาเพราะรู้แน่ชัดแล้วว่าปาร์ตี้นี้จะต้องถูกยกเลิก ทว่าก่อนที่แอชตันจะไล่ซ้ำอีกหน คนที่เขาต้องการตัวก็โผล่พรวดมาหยุดยืนตรงหน้าเขาในทันที
“คุณลุงมาทำอะไรที่นี่!”
.
.
.
.
.
.
[1] สนามบินเจเอฟเคหรือท่าอากาศยานนานาชาติจอห์น เอฟ. เคนเนดี (John F. Kennedy International Airport) เป็นท่าอากาศยานนานาชาติที่ตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้นิวยอร์กซิตี อยู่ห่างจากตอนใต้ของเกาะแมนแฮตตันประมาณ 19 กิโลเมตร
[2] แท็ปลอยด์ (Tabloid) เป็นขนาดของกระดาษหนังสือพิมพ์มีความกว้างยาวครึ่งหนึ่งของกระดาษหนังสือพิมพ์ขนาดใหญ่ ในอังกฤษและอเมริกา หนังสือพิมพ์แท็ปลอยด์หรือหนังสือพิมพ์ขนาดเล็ก มักเสนอข่าวและรูปภาพเกี่ยวกับดารา ราชวงศ์บุคคลที่มีชื่อเสียง เพื่อดึงดูดความสนใจของผู้อ่านโดยไม่คำนึงถึงผลเสียหายที่อาจเกิดขึ้นกับบุคคลผู้ตกเป็นข่าวและหลายครั้งก็เป็นข่าวที่ ‘กุ’ ขึ้นโดยไม่มีมูลความจริงแม้แต่น้อย
- ผู้เขียน
