“...พี่ชอบซี” อีกฝ่ายสารภาพออกมาพร้อมใบหน้าที่แดงน้อยๆ บริเวณโหนกแก้มทั้งสองข้างและหลบสายตาอย่างเขินอายอย่างที่พี่คาร์ลไม่เคยทำ หรือไม่เธอก็ไม่เคยสังเกตเห็นมาก่อน “...และชอบมาตลอด พี่อยากคบกับซีแต่เพราะซียังเด็กเหลือเกินพี่เลยต้องรอเวลา แต่ตอนนี้ซีโตแล้ว ซีเรียนจบแล้ว มันทำให้พี่รู้สึกว่าช่องว่างระหว่างเรามันลดลง”
“พี่คาร์ล...แต่ซี...”
สริตาถึงกับกระอักกระอ่วน ไม่สามารถตอบรับสิ่งที่พี่คาร์ลต้องการได้ในทันที ซึ่งอีกฝ่ายก็คงจะเข้าใจเข้าใจความรู้สึกนี้ของเธอจึงไม่ได้เอ่ยเร่งรัดเธอ และยังให้เวลาเธอไปคิดอีกด้วย
“ซีเอากลับไปคิดได้ แล้วค่อยให้คำตอบพี่นะ”
“ก็ได้ค่ะ”
สริตารับคำด้วยท่าทีเบลอและสติรับรู้ไม่เต็มร้อยเพราะเจอเรื่องช็อคหัวใจมากเกินไป! พระเจ้า! นี่เป็นเรื่องล้อเล่นแล้วที่พี่คาร์ลชอบเธอและขอเธอแต่งงาน! มันเป็นความฝัน...และไม่ใช่ฝันดีด้วย!
สริตาไม่รู้ว่าตัวเองกลับมาบ้านได้อย่างไร หญิง
