"โจโฉ~" เสียงแฟนสาวดังขึ้น เธอเดินนวยนายเรียกหาแฟนหนุ่มที่นอนพักสายตาอยู่โซฟาบนดาดฟ้าของบ้านพัก
ชายหนุ่มลืมตาขึ้นมาพลางเอามือที่เกยหน้าผากตนออกและมองไปยังแฟนสาวที่เดินมาหาพร้อมรอยยิ้มแสนหวาน
"มีอะไร"
"ฉันอยากเล่นเจ็ทสกีไปสอนหน่อยสิ"
"ตอนนี้หรอ?" เขาถามเสียงในลำคอและปิดตาลงอีกครั้ง
"ใช่ ตอนนี้"
"ไม่เอา นอนอยู่"
"สอนหน่อย~ อยากเล่น"
"ค่อยเล่นวันหลัง" เธอมองโจโฉหน้ามุ่ย ถึงเขาจะปฏิเสธแต่เธอก็ไม่ยอมแพ้ ร่างบอบบางปีนมานั่งบนหน้าท้องแกร่งจนชายหนุ่มรู้สึกจุกขึ้นมา "มันจุกลงไป"
"ไม่เอา นายต้องมาสอนฉันเล่นเจ็ทสกีก่อน" เธอส่ายหน้าไปมาอย่างเอาแต่ใจ ทำเขาถอนลมหายใจหนักๆออกมา
"บอกว่าวันหลังไง"
"ก็อยากเล่นวันนี้ เดี๋ยวนี้ และตอนนี้ด้วย!"
"กลายเป็นเด็กเอาแต่ใจตั้งแต่เมื่อไหร่? มหาลัยแล้วนะไม่ใช่ประถม"
"ถ้านายไม่ยอมสอนฉันเล่น ฉันจะบอกให้ทิมมาสอน วันก่อนนะฉันเห็นเขาขับเจ็ทสกีเล่น เท่มากเลย...
