ก็อคๆ
ผมเปิดประตูเข้าไปภายในห้องของไอ้หมอทันทีที่เคาะประตูเสร็จ มันเงยหน้าจากเอกสารที่กองอยู่ที่โต๊ะก่อนจะพยักหน้าทักทายผมที่กำลังเดินเข้าไปนั่งที่เก้าอี้ มันชื่อไอ้โซ่เป็็นเพื่อนเก่าเพื่อนแก่ผมอีกคน แต่เพิ่งมารู้จักตอนเรียนมหาลัย
"กูได้เอกสารมาแล้ว และก็เอกซเรย์ตรวจสมองแฟนมึงแล้วเรียบร้อย"
"พูดมาเลยกูจะฟัง"
"โอเค อันดับแรกคือผลเอกซเรย์อันเก่าจะเห็นได้เลยว่าไอรีนเคยเกิดอุบัติเหตุและมันกระทบกระเทือนสมองส่วนความจำจริงๆ"
ผมมองตามมือไอ้หมอที่กำลังชี้ไปตามส่วนหนึ่งของสมองซึ่งผมไม่เข้าใจหรอกอาศัยฟังมันอธิบายเอา
"แล้วตามที่ป้าพิมแม่น้องไอรีนพูดมากูได้เข้าใจว่าเธอความจำเสือมจริงแต่ความจำเสือมในเรื่องที่มีผลกระทบต่อจิตใจเธอในตอนนั้นแค่นั้น ไอรีนเลยจำเกี่ยวกับมึงไม่ได้สักเรื่องแต่จำทุกคนได้ปกติ"
เพราะงี้ไอรีนเลยถูกพาไปต่างประเทศและพ่อเธอก็ทำจัดการปลอมเอกสารทุกอย่างเพื่อโกหกว่าเธอไปเรียนต่อท
