ตึกๆๆ
ตามทางเดินในโรงพยาบาลที่เงียบงันแต่กลับมีเสียงฝีเท้าที่ดูคล้ายจะเร่งรับที่จะวิ่งขึ้นมาจากทางบันไดหนีไฟของทางโรงพบาลคล้ายเจ้าของฝีเท้ากับเร่งรีบและใช่ เขารีบจริงๆ ร่างสูงวิ่งกระหืดกระหอบไปตามทางเดินเมื่อขึ้นมาถึงชั้นสองของตึกเพราะด้วยอายุที่มากมันทำให้การเคลื่อนไหวของเขาในทุกจังหวะค่อนข้างเหนื่อย
"แฮ่กๆ"
ร่างสูงวิ่งมาหยุดที่หน้าห้องพิเศษหมายเลยสามของโรงพบาลก่อนเขาจะมองรายชื่อของคนไข้ที่ติดอยู่ด้านหน้าพร้อมกับดวงตาตนที่เบิกกว้าง เขากำมือแน่นก่อนเปิดประตูออกพร้อมกับภายในห้องที่มืดมนเพราะตอนนี้เป็นเวลาเกือบตีสองเข้าไปแล้ว
ฟึ้บ..
เขาเอื้อมมือไปกดเปิดไฟพร้อมกับภาพของผู้หญิงวัยเดียวกันที่กำลังนอนหลับอยู่บนเตียงในชุดของคนไข้ซึ่งทันทีที่เห็นมันทำเอาหัวใจของเขาแทบสลาย ดวงตาที่เต็มไปด้วยความเหนื่อยล้ากำลังเต็มไปด้วยน้ำตาที่กำลังพลั่งพลูออกมาด้วยความรู้สึกผิด
"อือ.." คนบนเตียงขยับตัวก่อนจ
