ปรเมศวร์เดินลงมาจากบ้านในสภาพพร้อมจะไปทำงาน วันนี้เขาตื่นแต่เช้าเพราะเมื่อคืนนอนไม่หลับ แต่เห็นท้ายรถไวๆ ใครไปไหนแต่เช้า หากแม่บ้านไปตลาดจะใช้รถอีกคัน
คนที่เพิ่งส่งพัทธมนเสร็จรีบเดินกลับเข้ามาในบ้านต้องชะงักกับสายตาของลูกชายที่มองมา ก่อนจะทำเป็นเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งที่ใจเธอเต้นเร็วมาก
"จะไปทำงานแล้วเหรอลูก วันนี้ใหญ่ตื่นเช้าจัง" คนเป็นแม่หน้าชื่นตาบานคุยกับลูกชายหวังดึงความสนใจมาที่ตัวเอง
"ใครไปไหนแต่เช้าเหรอครับ" คนเป็นลูกชายไม่ได้สนใจที่แม่ถามเลย แต่เพราะมันผิดปกติของที่บ้านเขาถึงถามในเรื่องที่สงสัยก่อน
"เปล่าหรอก ทานข้าวไหมใหญ่"
ปรเมศวร์เลิกคิ้ว เขาเคยทานข้าวเช้าที่ไหน
"เออพอดี.." คณหญิงปรานีที่พลาดไปพยายามหาข้อแก้ตัว
"แม่เห็นเอยไหมครับ เอยตื่นหรือยัง"
"เออ.."
ว่าแล้วเขาจะเดินไปดูที่ห้องเมื่อท่านไม่ทราบ เพราะวันนี้เขาตื่นเช้ามาก พัทธมนอาจยังแต่งตัวไม่เสร็จ
แต่กลับถู
