“ว่าที่สามีขา~” เสียงใสคุ้นเคยดังเข้ามาในโสตประสาทชายหนุ่มที่กำลังนั่งทำงานอยู่ ความตึงเครียดเหมือนสมองใกล้ระเบิดพลันหายไปในพริบตา เมื่อได้เห็นหน้าของว่าที่ภรรยาในอีกไม่ช้า
“มิวซื้อของกินมาฝากด้วยค่ะ” คนตัวเล็กในชุดสบายๆ ชูถุงของกินเต็มสองมือขึ้นต่อหน้าวาคีล วันนี้วันหยุดพักผ่อนของเธอ จึงรีบทำอะไรให้เสร็จเพื่อมาหาหวานใจที่บริษัท
“น่ารักจังครับ”
คนถูกชมยิ้มแก้มปริ
“พี่ชอบเวลาเห็นมิวยิ้ม ยิ้มแบบนี้เยอะๆ นะครับ” รอยยิ้มของมิวนิคเปรียบเสมือนยาชูกำลัง ได้เห็นแบบนี้ทุกวัน มันพลอยทำให้เขาหายเหนื่อยได้เยอะเลย
“ได้สิคะ มิวจะยิ้มเยอะๆ” เมื่อก่อนเธอไม่ชอบยิ้ม คนเลยมองว่าหน้าหยิ่ง หน้าเหวี่ยง ทว่าตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองยิ้มเยอะขึ้นกว่าเดิม อีกหนึ่งเหตุผลที่ทำให้ยิ้มได้ทุกวันเลยก็คือ… วาคีล
“กำลังทำงานอยู่เหรอคะ”
“ใช่ วันนี้งานเยอะนิดหน่อย”
“มิวมากวนไหมคะ”
“ไม่กวนครับ เห็นหน้ามิวแล้วพี่จะได้มีกำ
