ตอนที่ 27
แสงแดดอ่อนละมุนยามเย็น สาดส่องลอดเงาครึ้มของต้นไม้ใหญ่ที่ทอดตัวยาวพาดผ่านรั้วสีขาวสะอาดตาของโรงเรียนอนุบาลเล็กๆ ในเมืองมิลาน ชัชชนน์ก้าวเดินตามหลังหญิงสาวเข้าไปในบริเวณโรงเรียนด้วยหัวใจที่เต้น ความรู้สึกของเขาเจือปนไปด้วยความประหม่าเล็กน้อยที่ก่อตัวขึ้นในอก เขาไม่เคยมีน้อง และประสบการณ์ในการเลี้ยงเด็กก็เป็นศูนย์
การที่ต้องมาทำหน้าที่คล้ายผู้ปกครองเช่นนี้จึงเป็นเรื่องใหม่สำหรับเขา ทว่าในอีกมุมหนึ่ง...เขาก็รู้สึกโล่งใจที่ได้ยื่นข้อเสนอแบบนั้นออกไป อย่างน้อยการมีเด็กอยู่ ก็อาจเป็นเกราะกำบังให้เรนนี่ไม่กล้าแสดงความใกล้ชิดกับเขามากจนเกินงาม เพราะเธอคงห่วงภาพลักษณ์ของความเป็นแม่ต่อหน้าลูกสาวบ้าง ซึ่งนั่นก็เป็นสิ่งที่เขาปรารถนา...และคาดการณ์เอาไว้เบื้องต้น
ร่างเล็กๆ ในชุดเอี้ยมกระโปรงสีชมพูลายสก๊อต วิ่งกระโดดโลดเต้นออกมาจากกลุ่มเพื่อน ๆ ราวกับผีเสื้อตัวน้อย ใบหน้าจิ้มลิ้มประดับด้วย
