ตอนที่ 16
ชัชชนน์ไม่ได้ขับรถกลับไปยังอพาร์ตเมนต์ของตนเองตามคำแนะนำของเพื่อนๆ เมญาดา ความกระวนกระวายในใจราวกับมีพายุโหมกระหน่ำ ทำให้เขานอนไม่หลับ เขาจอดรถวนเวียนอยู่ใกล้กับโรงพยาบาลนั้นเอง เพียงแค่ได้อยู่ใกล้ๆ ก็ยังดีกว่าต้องไปเผชิญกับความเงียบเหงาและความกังวลใจตามลำพัง
เมื่อแสงอาทิตย์สีทองอ่อนๆ เริ่มทอประกาย ชัชชนน์ก็รีบรุดกลับเข้าไปยังโรงพยาบาลด้วยใจที่ยังคงเต้นระส่ำ เขาตรงไปยังห้องพักผู้ป่วยของเมญาดา และได้พบกับอเลสเซีย ที่นั่งเฝ้าอยู่ข้างเตียงด้วยใบหน้าอ่อนล้า
“ญาดาเป็นไงบ้าง?” ชัชชนน์เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงกระวนกระวาย สาวอิตาลีเงยหน้าขึ้นมองเขา ดวงตาของเธอยังคงมีร่องรอยของคนไม่ได้นอน
“ดีขึ้นมากแล้วล่ะ เมื่อคืนเธอรู้สึกตัวแล้ว แต่ยังอ่อนเพลียมาก แล้วก็หลับไปเมื่อตอนรุ่งสาง” เธอพยายามเล่าทุกอย่างให้เขาฟังด้วยน้ำเสียงชัดเจนอย่างช้า ๆ
“แล้ว...คุณได้โทรบอกคุณชลธิชาหรือยัง?” ชัชชนน์ถามด้วยค
