--โรงหนัง--
20.26 น.
"หนังเบาสมองดี"
"เราก็ว่างั้น"
ฉันหันไปตอบธามยิ้มๆขณะที่เขาก็หรี่ตาลงและยิ้มให้ฉันขณะที่เรากำลังเดินออกจากโรงหนัง
"เอาจริงๆเลยนะที่ชวนมาดูหนังเรื่องนี้เพราะคิดว่าโมกลัวผี"
"หื้ม...งั้นธามก็รู้แล้วสินะว่าตัวเองคิดผิด"
"อืม" ฉันหัวเราะออกมาเบาๆขณะที่ธามก็ส่ายหน้าไปมาด้วยท่าทีเสียดายและใช่เราเพิ่งดูหนังผีมาแต่ฉันไม่ใช่คนที่กลัวผีและมันก็ไม่ได้น่ากลัวเท่าไหร่นัก...ไม่น่ากลัวเลยแหละ "อุสาหวังว่าโมจะกรี๊ดแล้วซบเรางี้"
"ไม่มีทางหรอกพูดเลย"
"ไม่มีอะไรที่กลัวบ้างเลยรึไง?"
"ตอนนี้ไม่มีนะ"
ฉันตอบธามอย่างสบายๆและเริ่มไม่รู้สึกเกร็งเวลาคุยกับเขาเท่าไหร่แล้วและอีกอย่างธามก็เป็นกันเองเหมือนเวลาที่คุยแชทกันนั้นแหละมันเลยทำให้ฉันค่อนข้างสบายใจ
"เราจะไปไหนต่อหรอ?"
ธามหันมองมาที่ฉันเมื่อฉันเอ่ยปากถามระหว่างที่เรากำลังเดินไปตามทางของห้าง ตอนนี้คนเริ่มไม่มีแล้วแหละและร้านบางร้
