22.16 น.
แกร๊ง...
ฉันเงยหน้าจากหนังสือที่กำลังอ่านอยู่หลังจากที่ได้ยินเสียงประตูที่ค่อยๆเปิดออกพร้อมๆกับร่างสูงที่เดินออกมา เหมหรี่ตามองฉันก่อนจะเดินเข้ามาหาฉันที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่พื้นหน้าทีวี
"ไง"
"ไง โนริเป็นไงบ้างไข้ขึ้นไหม?"
"ลดลงหน่อยแล้วแต่ยังไข้อยู่"
"น้ำมูกยังไหลไหม?"
"นิดหน่อย ยังอ่านไม่เสร็จอีกหรอ?"
ฟึ้บ...
เหมว่าพร้อมกับนั่งลงที่โซฟาตัวใหญ่ด้านหลังที่ฉันกำลังนั่งอิงอยู่ฉันจึงขยับตัวนิดๆเพื่อให้พื้นที่กับเขา
"อีกนิดหน่อยน่ะอยากทบทวนอีกนิด"
"ไม่รู้สึกปวดหัวใช่ไหม?" ฉันส่ายหน้าไปมาพร้อมกับยิ้มให้เหมนิดๆ ให้ตาย...ฉันก็เพิ่งรู้สึกว่าเราไม่เคยนอนด้วยกันถึงจะคนล่ะห้องก็เถอะแต่ก็นั้นแหละเราสนิทกันถึงขั้นที่เขามานอนที่บ้านฉันแล้วอ่ะ "สอบกี่โมง"
"สี่โมงเช้า"
"โอเคเดี๋ยวไปส่ง"
"เอ่อ..." เหมเหลือบมองฉันทันทีที่ฉันกำลังจะปฏิเสธเขาแต่เพราะสายตาดุๆนั้นมันทำให้ฉันไม่กล้า
