[เหม]
สี่วันต่อมา
07.35 น.
"สวัสดีมี๊เร็วโนริ"
"สวัสดีฮะมี๊วันนี้ตั้งใจทำงานนะฮะ"
"อืม เป็นเด็กดีด้วยอย่าดื้อกับพี่เหมนะ"
"ฮะ!"
ผมยิ้มและยิกแก้มโนริเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยวก่อนจะมองโมจิที่กำลังยืนอยู่ข้างๆตัวรถ เธอมองมาที่ผมอย่างหนักใจผมจึงเอื้อมมือไปตบไหล่โมจิเบาๆและยิ้มกว้าง
"ไม่เป็นไรไม่ยุ่งยากหรอกน่า"
"เรากลัวอาจารย์ด่าเหมนี่สิเผื่อโนริเสียงดังอีก"
"อย่าห่วงเมื่อคืนถามจารไว้ล่ะจารว่าจะทำอะไรก็ทำเถอะ" ผมตอบติดตลกทำเอาโมจิเริ่มหน้าเครียดผมจึงเอื้อมมือไปลูบผมเธอเบาๆก่อนจะเลิกคิ้ว "ไปได้แล้วน่าเดียวมึงก็สาย"
"อืมๆ เจอกันตอนเย็นโนริอย่าดื้อนะครับ"
"ฮะ!"
โนริตอบทันควันก่อนที่เราสองคนจะมองโมจิที่เดินเข้าบริิษัทไปจนลับสายตาผมจึงโน้มใบหน้าลงหาโนริที่กำลังเงยหน้ามองมาที่ผมอยู่
"พร้อมไปเรียนกับป๊ารึยังไอ้หนู?"
"พร้อมฮะ!"
"เยี่ยม จับดีๆนะ"
"ชิ่งเลยๆๆๆ"
ปรื้น!!
ผมบิดคันเร่งขับชิ่งมอไ
