[เหม]
06.11 น.
แปะๆๆ
"เหม...เหมตื่น"
ดวงตาผมค่อยๆเปิดออกทำให้เห็นคนที่กำลังก่อกวนผมอยู่ ผมขมวดคิ้วมองไปที่หน้าต่างที่ตอนนี้มีแสงส่องเข้ามานิดหน่อย...ยังเช้ามากอยู่ไม่ใช่หรอวะ ผมเหลือบมองใบหน้าของคนที่ปลุกด้วยสายตานิ่งเรียบ
"จะนอน.."
"นอนอะไรเหมต้องลุกแล้วเดี๋ยวโนริจะตื่นแล้วนะ!"
โมจิกระซิบเสียงแข็งและมองผมด้วยสายตาดุๆขณะที่ผมก็ไล้สายตามองใบหน้าหวานและไล้สายตามองไปทั่วไหล่มนและเลื่อนมาสู่เนินอกขาวที่กำลังโผล่พ้นออกมาจากใต้ผ้าห่มที่เรากำลังห่มอยู่ ผมอมยิ้มก่อนจะเลื่อนแขนมากอดเอวคอดและดึงร่างบางเข้ามาแนบตัว...ตัวโมจิอุ่นดีจริงๆ
"ยังไม่อยากลุกเลยอ่ะ ^^"
"อย่าเอาแต่ใจสิเหมถ้าน้องตื่นมาแล้วไม่เจอเหมน้องจะว่ายังไง" โมจิบ่นเบาๆและยกมือขึ้นมาดันหน้าอกผมเบาๆ "ลุกเถอะ"
"อ้อนแบบนี้อย่างอื่นมันลุกแทนนะเอาจริงๆ"
ฟึ้บ..
โมจิช้อนตาขึ้นมองผมอย่างไม่เข้าใจหลังจากที่ผมดันโมจิให้นอนหงายและขึ้นคล่
