น้ำเสียงทุ้ทเข้มเอ่ยถามฉันแล้วมองฉันด้วยสายตาที่จ้องจับผิด
“เรื่องของฉัน”
“เรื่องของเธอ ?” กำปั้นทวนคำพูด ฉันเอื้อมมือไปกะว่าจะแย่งหนังสือเดินทางของตัวเองคืนมา แต่กำปั้นก็หลบได้ทัน
“เอาคืนมานะ !!” ฉันจ้องหน้าเขาตาเขียวปั๊ด ไม่ยุ่งสักเรื่องมันจะตายหรือไงกัน
“จะหนี ?” คิ้วหนาเลิกขึ้นเล็กน้อยเชิงถาม ในแววตาของเขาแฝงไปด้วยความไม่พอใจ ฉันสัมผัสได้แบบนั้น
“ไม่!! ทำไมฉันต้องหนี”
“แต่นี่มันหนังสือเดินทางไปต่างประเทศ”
“ไปต่างประเทศแปลว่าหนีงั้นหรอ อย่าหลงตัวเองสิ” ฉันจะแย่งหนังสือเดินทางอีกครั้ง “อะ อร้ายย กรี๊ดด”
แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ฉันดันลื่นแถลตัวล้มลงพื้น โดยที่ตอนนี้ร่างฉันนอนทับอยู่บนตัวของกำปั้นอย่างไม่ได้ตั้งใจ
“ใจร้อน” กำปั้นพูดแถมยังกระตุกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์อีกด้วย “มีอารมณ์ทำไมไม่บอกดี ๆ”
“นี่!! ใครจะไปคิดสกปรกแบบนั้นกับนายกัน”
“ก็เห็น ๆ อยู่”
พร
