กำปั้นรีบลุกขึ้นจากโซฟาแล้วเดินมาหาฉัน เขาดึงฉันเข้าไปกอดแล้วก็หอมแก้มฉันทั้งซ้ายและขวา
“ให้อภัยแล้ว ห้ามกลับคำพูดไม่งั้นฉันจะฆ่าเธอทิ้งแน่ๆ” เขาขู่ฉัน แล้วก็ระดมพรมจูบไปทั่วทั้งใบหน้า ใบหู และลำคอของฉันอย่างบ้าคลั่ง
แต่เดี๋ยวนะ !! ทำไมฉันรู้สึกได้กลิ่นแปลกๆ กลิ่นมันเย็นๆ ติดจมูก แถมกลิ่นเย็นๆ นี้มันยังมาจากกำปั้นอีกต่างหาก
“นายทาอะไรที่หน้าหรือเปล่า” ฉันถามแล้วยื่นจมูกไปดมๆ ใกล้ๆ หน้าของกำปั้น เขารีบยื่นหน้าออกท่าทางดูตกใจแปลกๆ
“ปะ เปล่า เดี๋ยวฉันไปล้างหน้าก่อนนะ ร้องไห้จนแสบตาหมดแล้ว” อะไรกัน ก็เขาเพิ่มจะร้องไห้เองนะ พูดเหมือนตัวเองร้องไห้มาเป็นชั่วโมง
“เดี๋ยว !!” ฉันเรียกกำปั้นเอาไว้ก่อนที่เขาจะเดินไปห้องน้ำ
“อะ อะไร” ท่าทางของเขามันมีพิรุธ กลิ่นเย็นๆ ที่หน้าเขานั้นมันเหมือนกับกลิ่นยาหม่องตราถ้วยทอง !! ฉันจำได้
ฉันไม่ถามอะไรแต่เดินไปคลำๆ ดูตรงกระเป๋ากางเกงของกำปั้นแทน เขา
