“นี่ คุณแต้วคะ ถ้าดิฉันไม่ส่งลูกดิฉันไปอยู่เมืองนอกเมืองนา ลูกดิฉันจะทำอะไรเป็นไหม แกเลี้ยงลูกดิฉันแบบเอาใจมาก ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง” คุณราตรีบ่นสาวใช้คนสนิท
“ก็น้องยังเล็ก” พี่แต้วตอบคุณราตรีเสียงอ้อมแอ้ม
“แม่แต้วก็พูดคำนี้ตลอด ยายด้าถึงได้แยกไม่ออกระหว่างน้ำตาลกับเกลือไง เพราะแกทำให้ทุกอย่าง” คุณราตรีถึงกับลมออกหูเมื่อพูดถึงเรื่องนี้ แล้วได้ยินเรื่องที่ภาคคายกับข้าวฝีมือลูกสาวทิ้ง เธอยิ่งอับอาย
“แม่คะ พี่แต้วคะ ไม่เถียงกันเรื่องนี้แล้วนะคะ ด้าอาย” รริดานึกถึงเรื่องที่เธอทำอาหารให้ภาคแล้วเขาคายทิ้งก็หน้าร้อนขึ้นมาเพราะความอาย
เธอเองแหละที่เอาเรื่องนี้มาเล่าให้แม่กับพี่แต้วฟัง เพราะแคปชันในอินสตาแกรมนั่นแหละ ทำให้แม่และพี่แต้วสอบสวนเธอใหญ่
“ไปๆ แม่แต้วพาน้องไปขัดตัว อีกไม่กี่วันก็จะแต่งงานแล้ว” คุณราตรีบอกให้พี่แต้วพารริดาไปขัดเนื้อขัดตัวด้วยมะขามกับขมิ้นเพื่อให้ผิวพรรณผ่องใส เวล
