บท25ผีจริงๆไม่ใช่คนแสดง

1541 คำ

เจ้าเอยรู้สึกตัวในเวลาช่วงสายของวัน ความอบอุ่นที่ร่างกายสัมผัสได้มีมากกว่าปกติส่งผลให้ดวงตาคู่สวยรีบลืมขึ้น ภาพตรงหน้าทำเอาหญิงสาวชะงักนิ่งไปนานหลายนาที ใบหน้าคมคายของคุณมังกรอยู่ห่างกันแค่คืบเดียวและที่สำคัญเขานอนลืมตาจ้องเธอ ยิ่งเห็นแก้มเนียนนุ่มแดงก่ำชายหนุ่มก็กระตุกยิ้มขึ้นมาอย่างชอบใจ “คุณมังกรมานอนบนเตียงได้ยังไงคะ” หากจำความได้เมื่อคืนเขายังล้มตัวนอนลงที่โซฟาอยู่เลย...แล้วไหงตื่นขึ้นกลับมานอนกอดเธอได้ “เอยทำเหมือนเราไม่เคยนอนด้วยกันบนเตียง” “คืนนั้นมันเหตุสุดวิสัยนี่คะ” “เมื่อคืนก็เหตุสุดวิสัยครับ” “ยังไงคะ” เจ้าเอยเอ่ยถามพร้อมดันตัวลุกขึ้นนั่งบนเตียง ใบหน้าแดงซ่านรับรู้ได้ถึงอุณหภูมิที่มันแผ่กระจายจนร้อนเห่อหลังเห็นแผงอกกำยำไร้เสื้อผ้าปกปิด “ผมอยากนอนกอดเอย พอจะเป็นเหตุสุดวิสัยได้ไหม” มังกรตอบยิ้มๆ อย่างเจ้าเล่ห์ มือหนารีบเอื้อมขึ้นไปรั้งร่างบอบบางที่เขาถือวิสาสะนอนกอดทั้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม