ตอนที่6
975 คำ
หล่อนได้ยินฝาแฝดหนุ่มถอนหายใจราวกับระอา เกรซเกือบจะหลุดปากประชดประชันอีกฝ่ายออกไปแล้วหากไม่ใช่เพราะเกวินพูดขึ้นมาเสียก่อนว่า
“เธอรู้ไหมว่าพฤติกรรมวันนี้ของเธอน่าเกลียดมากแค่ไหน”
นางแบบสาวขมวดคิ้วมุ่นกับคำพูดตำหนิติเตียนของคนที่มักจะหาเรื่องหล่อนเสมอของฝาแฝดหนุ่ม
“อะไรน่าเกลียด” หญิงสาวย้อนถามกลับเสียงฉุน และวินาทีต่อเธอก็นึกขึ้นมาได้ “อ๋อ...” หล่อนร้องครางเสียงยาวด้วยความรู้สึกเกลียดชังจับใจ “นี่นายคิดจะปกป้องนังกาฝากนั่นอีกแล้วเหรอ”
เกวินนี่อะไรก็ดีหรอก เสียแต่ช่วงหลังมานี้เขามักจะหาเรื่องตำหนิหล่อนเสมอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องเกี่ยวกับนังลูกโสเภณีที่เกาะครอบครัวหล่อนกินและเป็นตัวซวยในชีวิตคนอื่นอย่างนังรสา!
“ใช่” ปลายสายยอมรับอย่างฉุนเฉียว “และสิ่งที่เธอทำมันก็น่าเกลียดนะเกรซ!”
“น่าเกลียดตรงไหน” เกรซยักไหล่อย่างไม่แคร์ ขณะที่ตอบโต้กลับไปอย่างไม่ยอมแพ้เช่นเดียวกัน “ตอนเราสบายมันก็อยู่สบาย พอเราลำบาก มันก็ต้องช่วยเราสิ แด๊ดกับมัมให้เงินมันไปตั้งเท่าไร” หล่อนเอ่ยทวงบุญคุณอย่างเผ็ดร้อน ซึ่งในความคิดของหล่อนนี่เป็นเรื่องสมควรแล้ว นังรสาเองเวลาสบายก็ได้สบายด้วยกัน พอลำบากแล้วจะคิดงอมืองอเท้าไม่ช่วยอะไรเลยอย่างนั้นหรือ
หล่อนคนหนึ่งละที่รับไม่ได้!
ฝาแฝดของหล่อนถอนหายใจยาวออกมา ฟังดูก็รู้ว่าเขาเหนื่อยหน่ายใจกับหล่อนและคงจะหาทางตำหนิหล่อนอีกแน่ๆ หรือไม่ก็คงจะอ้าปากพูดแก้ตัวแทนนังกาฝากลูกนังโสเภณีข้างถนนนั่น!
“เธอก็รู้ว่ารสาไม่ได้ใช้เงินบ้านเราเลยนะ”
นั่น..หล่อนคิดผิดเสียที่ไหน
“ไม่รู้แหละ”
เกรซปฏิเสธอย่างไม่ใส่ใจ ถึงตอนนี้มันจะไม่ได้รับเงิน ซึ่งก็เป็นเรื่องสมควรแล้ว แต่ตอนก่อนหน้านี้ก็เป็นพ่อกับแม่ของหล่อนที่ส่งเสียงเลี้ยงดูมันมาตลอด ถึงตอนนี้มันก็ต้องช่วยบ้างสิ!
“แล้วเธอเรียกร้องเงินกับเขา มันน่าเกลียดนะ” น้ำเสียงของพี่ชายฝาแฝดฟังแล้วยิ่งทำให้หล่อนขัดใจมากยิ่งขึ้น เพราะทุกประโยคของอีกฝ่ายนั้นราวกับจะแก้ตัวแทนนังกาฝากนั่นจริงๆ
จะรักอะไรกันนักหนา! หล่อนเป็นน้องสาวแท้ๆ น้องสาวฝาแฝดที่คลานตามกันออกมายังไม่ห่วงหล่อนขนาดนี้เลย!
“ทำยังกับมันจะจ่ายจริงๆ อย่างนั้นแหละเกวิน!” เกรซระเบิดอารมณ์ฉุนเฉียวออกมาในที่สุด หล่อนตะเบ็งเสียงใส่พี่ชายฝาแฝดอย่างกราดเกรี้ยว “ถ้ามันยอมจ่ายฉันจะเลิก...”
ทว่าหล่อนยังพูดไม่จบ ปลายสายก็ขัดขึ้นมาอย่างเย็นชาว่า
“รสาเอาเงินไปให้มัมแล้ว”
และนั่นก็คงทำให้เขาทนไม่ไหว จนต้องโทร.มาวีนใส่หล่อนใช่ไหม
“ก็ดี” เกรซตอบอย่างประชดประชัน “นึกว่าจะไร้จิตสำนึกมากกว่านี้อีก”
ถึงแม้ว่าเศษเงินนั่นจะไม่ได้เศษเสี้ยวที่ครอบครัวหล่อนเคยให้นังรสาก็ตามที!
“เกรซ!” พี่ชายฝาแฝดขึ้นเสียงราวกับหมดความอดทนอีกครั้ง “เธอต่างหากที่ไร้จิตสำนึก!”
“เอ๊ะ!” ถ้อยคำประณามนั้นทำให้หล่อนตาลุกโพลงด้วยความไม่พอใจอย่างหนัก “ทำไมนายต้องมาว่าฉันด้วย ปกป้องมันเข้าไป อย่านึกว่าฉันไม่รู้นะว่านายคิดอะไรกับมันน่ะเกวิน”
หญิงสาวย้อนกลับเสียงเย็น
เมื่อก่อนพี่ชายฝาแฝดของหล่อนก็ไม่ได้สนใจนังกาฝากนี่มาก่อน จนกระทั่งเมื่อสองปีก่อน นังรสากลับมาอยู่บ้านอีกครั้งและนั่นก็ทำให้ท่าทีของเกวินมีท่าทีแปลกไป และเขาก็เอาใจใส่มันมากขึ้น ซึ่งนั่นทำให้หล่อนสะกิดใจและพอสังเกตเห็นสิ่งที่เขาปฏิบัติต่อมันก็เลยยิ่งทำให้หล่อนเกลียดนังงูพิษรสามากยิ่งขึ้น
หล่อนเป็นน้องสาวฝาแฝดของเกวิน...หล่อนจะมองไม่ออกเชียวหรือว่าพี่ชายของหล่อนรู้สึกอย่างไรกับนังรสากันแน่...
“เกรซ!”
อีกฝ่ายเรียกชื่อหล่อนอย่างฉุนเฉียวบ้าง ขณะที่เกรซเหยียดปากออกเป็นรอยยิ้มหยันที่ปลายสายไม่มีทางมองเห็น นางแบบสาวเชิดหน้าขึ้นขณะที่ตอบโต้กลับอย่างรุนแรงไม่แพ้กันว่า
“ถ้าไม่อยากให้ฉันแฉนาย ก็อย่ามายุ่งเรื่องของฉัน! เข้าใจไหม”
ปลายสายเงียบไปชั่วอึดใจ ก่อนจะตอบรับสั้นๆ แล้ววางสายพร้อมแหวใส่หล่อนอย่างฉุนเฉียว
“เออ!”
เกรซตาลุกวาวด้วยความโกรธเคืองที่โดนพี่ชายฝาแฝดปฏิบัติเช่นนี้ นางแบบสาวรีบโทร.กลับหาอีกฝ่ายแต่ปรากฏว่าเขากลับปิดเครื่องใส่หล่อน เกรซจึงได้แต่กดวางสายอย่างกระแทกกระทั้น มือเรียวของหล่อนกำโทรศัพท์ในมือแน่นเพื่อระงับไม่ให้ตัวเองกรีดร้องออกมาด้วยความขัดเคืองใจ
ทว่าถึงอย่างนั้นหล่อนก็อดที่จะขบฟันด้วยความแค้นเคืองและอาฆาตตัวต้นเหตุที่ทำให้วันเลวร้ายของหล่อนต้องเลวร้ายไปถึงขีดสุดไม่ได้
“นังรสา นังกาฝาก! ฉันเกลียดแก!”
หล่อนเกลียดมัน! เกลียดนังกาฝากนี่เหลือเกิน! เกลียดที่มันแย่งผู้คนไปจากหล่อน ทั้งเพื่อนเล่น คนที่หล่อนแอบชอบ กระทั่งตอนนี้...พี่ชายคนเดียวของหล่อนก็อยู่ข้างมัน!
หล่อนเกลียดนังลูกโสเภณีนั่นที่โผล่เข้ามาในชีวิตของหล่อนแล้วทำให้หล่อนโดนเปรียบเทียบเสมอ...เกลียดท่าทางอ่อนน้อมจอมปลอมของมัน เกลียดทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นมัน!
เกลียดมากเสียจน...อยากจะทำลายมันทิ้งเหลือเกิน!
- ผู้เขียน
