เอียนโดนคำพูดที่แสดงออกอย่างชัดเจนถึงความเจ็บปวดใจที่สุดของมธุรสาทำให้สับสนมึนงงไปหมด
เขาเดินออกมาจากร้านของคุณยายเทสซี่อย่างเงียบงัน ไม่สนใจสายตาและน้ำเสียงซุบซิบของลูกค้าในร้านที่มองมาทางเขาอย่างสนอกสนใจหลังจากที่เพิ่งรับชมฉากทะเลาะกันของเขากับมธุรสาที่เพิ่งจบไปสดๆ ร้อนๆ
เขาเองก็รู้ว่ามธุรสารู้สึกยังไงกับตัวเอง เขาไม่ได้โง่ สริตาเองก็บอกเขาก่อนหน้านี้แล้ว
แต่...แต่ไม่เคยโดยเธอพูดใส่หน้าอย่างนี้ชัดๆ สักครั้ง
มหาเศรษฐีหนุ่มเผลอยกมือขึ้นแตะหน้าอกตัวเอง คนอื่นโดนสารภาพรักอย่างรุนแรงเช่นนี้จะรู้สึกอย่างไรไม่รู้ แต่สำหรับเขาแล้ว เอียนรู้สึกว่านั่นเป็นความเจ็บปวดเหลือเกิน...
เขาสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดที่มธุรสากำลังรู้สึกได้จนไม่อาจรั้งเธอเอาไว้ได้ต้องปล่อยให้หญิงสาวไปก่อนที่เธอจะเสียใจไปมากกว่านี้
เอียนทรุดนั่งลงบนเก้าอี้ข้างทางหลังจากที่พบว่าตัวเองเดินมาไกลถึงสวนสาธารณะที่อยู่ห่างจากร้า
