“ทำไมไอ้หมอนั่นมันมาที่นี่!”
เอียนเอ่ยถามมธุรสาด้วยน้ำเสียงฉุนเฉียวและแสดงออกชัดถึงความไม่พอใจ เขาปล่อยมันผ่านไปครั้งหนึ่ง ทำเป็นเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ไม่รับรู้ว่าเกวิน แมนนิ่งเคยไปเยี่ยมมธุรสาที่โรงพยาบาลครั้งหนึ่ง แต่ใครจะคิดว่าเขาอุตส่าห์พาเธอกลับมาบ้าน แต่มธุรสาก็ยังยอมให้มันมาหาอยู่เหมือนเดิม! และไม่ใช่ครั้งแรก แต่นี่มันครั้งที่สี่แล้วที่มันมาเหยียบถึงบ้านของเขาในเวลาที่เขาไม่อยู่แทบทุกครั้ง จนกระทั่งเวลาผ่านมานานนับเดือนอย่างนี้ เอียนที่พยายามมองในแง่ดีก็หมดความอดทนในที่สุด!
บอกตามตรงว่าเขาหึงมาก! พยายามทำใจกว้างแสดงออกให้เธอรู้ว่าเขาไม่พอใจแต่เธอก็ทำเหมือนไม่รับรู้อะไรทั้งสิ้น!
มธุรสาเองก็เหมือนกัน พวกแมนนิ่งทำร้ายเธอถึงขนาดนั้น ทั้งๆ ที่เจ็บปวดขนาดนั้น แต่สุดท้ายก็ยังทำดีกับคนพวกนี้อีกไปเพื่ออะไรกัน!
“เขาก็มาเยี่ยมน่ะสิคะ”
หญิงสาวตอบเขาด้วยสีหน้าเฉยชา ขณะที่เบือนหน้าหนีเขาด้วยท่
