หนึ่งเค่อ [สิบห้านาที] ต่อมา
รถม้าคันใหญ่ก็หยุดลงที่หน้าจวนสกุลหาน เฉาฟู่รายงานผู้เป็นนายตามปกติ ซึ่งทั้งคู่ก็ลงมาราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นก่อนหน้านั้น ว่านชิงรีบเดินมารับนายของตน
“ไม่ต้อง น้องหญิงเดินทั้งคืนนางเหนื่อยล้ามาก ข้าจะดูแลเอง เจ้ากลับไปพักเถอะหากไม่เรียกก็ไม่ต้องมา” ซีหนานออกคำสั่งกับสาวใช้ตัวน้อยที่ยืนทำหน้ามึนงงอยู่
เขาจึงหันไปหาคนสนิทส่งสายตาให้ ก่อนจะหันมาช้อนอุ้มเอาเมียรักเดินเข้าจวน ตรงไปยังเรือนพักของนางทันที
“เจ้าแผนการณ์นะเจ้าคะ” คนตัวเล็กเย้า
คนตัวโตยิ้มรับหน้าเป็น เมื่อเปิดประตูเข้าไปได้ก็รีบปิดทันที ก่อนจะตรงมาที่เตียงนอนพร้อมกับถอดอาภรณ์ของตนและเมียรักออกอย่างรีบร้อน จนเหลือเพียงร่างกายเปลือยเปล่า
ซูอันยกมือขึ้นคล้องคอเขาส่งสายตายั่วยวนให้ รั้งใบหน้าคมคายลงมาหาทีละนิด จนริมฝีปากแนบประกบกัน ขบเม้มดูดดึงจนเกิดเสียง พร้อมกับเบียดตัวเข้าหากอดรัดกันแน่น ด้านล่างคนตั
