“อย่าทำบ้าๆ นะ นี่มันกลางถนน” หญิงสาวค้านเสียงสูง สีหน้าและท่าทางแตกตื่นอย่างเห็นได้ชัด ความอายแล่นวาบไปทั่วสรรพางค์กาย โดยเฉพาะบริเวณใบหน้าผุดผาดนั้นแทบจะไหม้เกรียม
“แต่ผมรอไม่ไหวแล้วนี่” เจ้าพ่อผู้ไม่เคยแยแสต่อสิ่งใดในโลกยังคงดึงดันที่จะทำตามอำเภอใจอย่างไร้ยางอาย ไม่สนใจสักนิดว่าตัวเองกำลังแสดงบทรักกับเธออย่างโจ๋งครึ่มในที่สาธารณชน
“บ้า!” ทวิชาค้อนจนตาคว่ำ ทั้งโกรธทั้งอับอายพอกัน ดูเหตุผลที่พ่อคุณคนเอาแต่ใจพ่นออกมาสิ มันเอามาเป็นข้ออ้างทำเรื่องน่าอายแสนประเจิดประเจ้อกลางถนนได้เสียที่ไหนกัน รอยแดงเป็นริ้วๆ ที่เธอเพิ่งข่มกลั้นโดยการทำเป็นปั้นหน้านิ่งบัดนี้มันได้กลับมาเจืออยู่บนใบหน้ากระจ่างใสอีกครา
“อย่าทำหน้าแบบนั้นนะที่รัก ถ้าไม่อยากให้ผมเข้าไปอยู่ในตัวคุณเดี๋ยวนี้” เห็นหน้าแดงระเรื่อและท่าทางเหนียมอายเขาก็อดใจแทบไม่ไหว คำรามออกมาด้วยความทรมาน อยากจะกระโจนเข้ากระหน่ำรักแม่สาวขาโหดให้ห
