เสียงหัวเราะคิกคักดังสอดประสานกับเสียงทุ้มกังวาน เมื่อเขาแกล้งก้มลงซุกไซ้ลำคอเรียวระหงแรงๆ ให้ไรเคราที่กำลังเป็นตอผุดโผล่ถูไถผิวเนื้อนวลจนเป็นรอยแดง สร้างความจั๊กจี้ให้ว่าที่คุณแม่อยู่ไม่น้อย ก่อนจะหันกลับไปชื่นชมความงามของพระอาทิตย์ดวงโตที่กำลังเคลื่อนตัวขยับขึ้นสู่ท้องนภาสูงขึ้นตามเวลาที่ผ่านพ้นไปทุกเสี้ยวนาที
“ก็ผมเพิ่งนอนนี่นา เรากลับไปขึ้นเตียงอีกเถอะทูนหัว” พ้อเสียงอ่อยๆ ใบหน้าหล่อกระชากใจของเจ้าพ่อมาดเถื่อนมีแววออดอ้อนเคลือบไว้ทุกอณู ในตอนท้ายไม่ได้ชักชวนเฉยๆ แต่คนไม่รู้จักพอตั้งท่าจะย่อตัวลงตวัดอุ้มร่างอุ้ยอ้ายจริงๆ อย่างที่ได้เอื้อนเอ่ยออกไป
“งั้นคุณกลับไปนอนคนเดียวนะคะ สายๆ เราค่อยมาเจอกันที่โต๊ะอาหารดีไหม” หญิงสาวขยับเท้าหนี พร้อมเสนอทางออกให้กับคนเจ้าปัญหาอย่างประนีประนอม
“ไม่เอา ไม่ดี นกก็รู้ว่าผมติดนกกับลูกมากแค่ไหน ถ้าไม่ได้กอดจะนอนหลับได้ยังไง” ฟรานเชเซียส่ายหน้าไปมาแรง
