“ดีใจสิ เธอล่ะดีใจไหมที่มีลูกกับฉัน ลูกของคนที่เธอเกลียดคนนี้”
เกริกถามเสียงแผ่ว นึกหวั่นว่าเธอจะเกลียดชังเขาจนพาลเกลียดลูกของเขาไปด้วย เด็กที่เกิดมาอาจต้องรับกรรม
“ฉันรักลูกของเรา”
จอมขวัญเงยหน้าขึ้นสบตาคู่คม ยกมือขึ้นลูบแก้มรกเรื้อของเขา แล้วยิ้มให้เขาอย่างอ่อนหวาน
“แล้วพ่อของลูกรักด้วยหรือเปล่า” เขาถามเสียงนุ่ม
“ก็ไม่ได้เกลียดนี่ นายล่ะเกลียดแม่ของลูกนายหรือเปล่า”
เธอย้อนถาม จดจ่อฟังคำตอบของเขาอย่างตั้งใจ อีกฝ่ายเพียงแค่ยิ้ม แล้วก้มลงมาแตะริมฝีปากมอบจุมพิตแสนหวานให้แทนคำตอบ กล่อมหญิงสาวให้หลงมึนเมาในเสน่หา
“มาก”
เขาตอบสั้นๆ ขณะละริมฝีปากออกมาจูบไปตามลำคอหอมกรุ่น มือลูบไล้ร่างงามไปมาอย่างหลงใหล ยิ่งรู้ว่าเธอกำลังท้องลูกของเขาอยู่ ก็ยิ่งเสน่หาในตัเธอเพิ่มขึ้น
“เกลียดมากหรือ”
จอมขวัญปรือตามองเขา แล้วย่นจมูกใส่คนท่ามาก จะรักหรือเกลียดไม่ยอมบอกกันตรงๆ ดูสิมาหลอกให้เธอเคลิ้มอี
