“นี่ พะเยียลูกสาวของกองมู จะมาอยู่ที่นี่ด้วย อุ่นเรือนพาไปนอนที่เรือนสักคนนะ”
เกริกบอกนางอุ่นเรือนเมียของคำสอน เขาไม่ชอบให้ใครมายุ่มย่ามที่เรือนพักส่วนตัว จึงให้พะเยียไปนอนบ้านพักคนงาน
“บ้านนายออกจะหลังใหญ่ ทำไมไม่ให้พะเยียอยู่ด้วย”
พะเยียได้ยินก็รีบทักท้วง ไม่พอใจที่เขาจะให้เธอไปอยู่รวมกับคนงาน
“นังพะเยีย แกเป็นเมียนายรึ ถึงจะอยู่เรือนเดียวกับนาย”
คำปันที่หมั่นไส้พะเยียมาตั้งแต่เดินทาง อดปากไว้ไม่อยู่
“พ่อยกฉันให้นาย ฉันก็ต้องอยู่กับนายสิ”
พะเยียไม่ยอมแพ้เถียงสู้ เรื่องอะไรจะยอมไปอยู่ไกลจากนายใหญ่ ใกล้ค่ำแล้วรากต้นรัญจวนกำลังจะออกฤทธิ์ ขืนอยู่ไกลก็อดสิ
“ฉันต้องไปพักกับพะเยียด้วยใช่ไหม”
จอมขวัญถือโอกาสผสมโรง หวังจะหนีห่างจากคนใจร้าย
“เธอต้องอยู่ที่นี่กับฉัน มานี่เลย”
เกริกไม่ยอมให้หญิงสาวหนีไปไหน จับแขนลากเข้าไปในบ้าน ท่ามกลางสายตานับร้อยคู่ของคนงานในปางไม้ ที่มีทั้งสายตา
