“รู้สิครับ ผมจำได้ว่าคุณพ่อต้องฆ่าตัวตายเพราะใคร คุณพ่อบอกผมว่านายเลิศทำให้ท่านสูญสิ้นทุกอย่าง ท่านสั่งให้ผมแก้แค้นให้ท่าน แล้วท่านก็ยิงตัวตายต่อหน้าผม คุณแม่รู้ไหมว่าผมเจ็บปวดแค่ไหน กับสิ่งที่ครอบครัวเราได้รับ ผมสัญญากับตัวเองว่าผมต้องเอาคืนพวกมัน ผมจะทำลายทุกสิ่งของครอบครัวเกียรติก้องหล้า มันต้องชดใช้ทุกสิ่งที่มันทำไว้กับครอบครัวของเรา”
เกริกระบายความเจ็บแค้นให้มารดารับรู้ ตลอดยี่สิบกว่าปีที่ผ่านมา เขาไม่เคยพูดเรื่องนี้ให้ท่านฟัง ด้วยไม่อยากให้ท่านทุกข์ใจกว่าเดิม รอวันที่เขาจะแค้นนายเลิศ
“โถ่ลูก เป็นความผิดของแม่เอง ที่ไม่บอกให้ลูกเข้าใจ แม่ไม่อยากรื้อฟื้นเรื่องเลวร้ายนั้นขึ้นมา เพราะแม่ละอายแก่ใจ หากแม่พูดลูกก็คงไม่ทำอะไรแบบนี้”
คนเป็นแม่ทรุดลงกับพื้น คร่ำครวญด้วยความเสียใจ เวรกรรมอันใดหนอ ถึงดลใจให้ลูกชายของเธอทำสิ่งเลวร้ายนี้ขึ้นมา เพราะเธอไม่เล่าเรื่องราวแต่หนหลังให้เขาฟังใช่ไหมเก
