“อ๊ะ!” ฉันรีบยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองไว้เมื่อหลุดครางแบบนั้นออกไป
ไม่ได้ตั้งใจนะ แต่มันเผลอปากไปเอง เพราะพี่เลย์กำลังนวดข้อเท้าของฉันอยู่ ความเจ็บปวดทำให้ฉันหลุดส่งเสียงที่น่าเกลียดแบบนั้นออกไป
“พะ พอแล้วค่ะ” ฉันดึงเท้าของตัวเองกลับ แต่พี่เลย์รั้งเอาไว้ “อ๊ะ โอ๊ย!”
“ก็ยังเจ็บอยู่ ทำเป็นอวดเก่ง”
ฉันเม้มปากแน่นเมื่อได้ยินคำต่อว่าของผู้ชายตรงหน้า พี่เลย์เริ่มใช้มือนวดคลึงข้อเท้าของฉันอีกครั้ง
ในตอนนี้ฉันกำลังจ้องมองใบหน้าหล่อคมคายของพี่เลย์ราวกับโดนมนต์สะกด เขาเป็นคนแบบไหนกันนะ ทำไมต้องมาทำเหมือนเป็นห่วง ทั้งที่ก่อนหน้านี้ปากร้ายกับฉัน
สายตาของฉันจ้องมองแหวนที่อยู่บนนิ้วของพี่เลย์กับนิ้วของตัวเอง หัวใจดวงน้อยพลันเต้นรัวขึ้นมาไม่เป็นท่า จนฉันต้องยกมือขึ้นมาทาบตรงหน้าอกข้างซ้ายของตัวเองเอาไว้เพื่อห้ามปรามความรู้สึก
“เป็นอะไร ?” พี่เลย์เงยหน้าขึ้นมาถาม
ลืมตัวไปเลยว่าเขายังอยู่ตรงนี
