งานแต่งงานของเธอกับมนัสวีเป็นงานแต่งที่ถูกจัดขึ้นแบบร่วมด้วยช่วยกัน เธอไม่เคยสัมผัสชีวิตต่างจังหวัดมาก่อน เลยรู้สึกว่าที่นี่ดูอบอุ่นน่าอยู่และมีน้ำใจ
สิ่งที่ทำให้พลอยใสดีใจอีกอย่างก็คือ จงจิตรกลับมาดูแลรับใช้ คุณดาเรศอีกครั้ง ตอนที่ท่านหมดตัว ไม่มีใครอยากเข้าใกล้ก็เหลือแต่จงจิตรกับพลอยใส แต่คุณดาเรศอยากทดลองจิตใจเด็กสาวจึงบอกให้จงจิตรไปอยู่ต่างจังหวัดสักพักแล้วค่อยกลับมา
จงจิตรถือว่าเป็นแม่บ้านเก่าแก่ที่นอกจากทำอาหารเก่งแล้ว ยังจงรักภักดีไม่เคยเปลี่ยน นางเองก็เป็นหม้าย ไม่มีลูก ไม่มีสามี ต่างจังหวัดก็มีแต่ญาติๆ ที่ไม่ค่อยสนิทกันเท่าใดนัก จึงคิดว่าอยากอยู่กับดาเรศไปจนตาย คงไม่กลับไปอยู่กับญาติอีกแล้ว เพราะออกจากบ้านมาตั้งแต่เด็กๆ ทรัพย์สินอะไรที่บ้านนอกก็ไม่มีอีก
“สมัยก่อนแม่ก็ชอบชีวิตแบบนี้” คุณดาเรศพูดกับลูกสะใภ้ จนกระทั่งไปเจอกับมนัสเข้า ชีวิตของท่านก็เ
